Mammoth Mammoth - Vol.III Hell's Likely
- Mammoth Mammoth [AU]
- Vol.III Hell's Likely
- 23-11-2012
- Napalm Records [AT]
- Hard Life Promotion [NL]
Tracklist
01. Hell's Likely
02. GO
03. Bare Bones
04. (Up All Night) Demons To Fight
05. Sitting Pretty
06. I Want It Too
07. Bury Me
08. Another Drink (Bonus Track)
09. Let's Roll (Bonus Track)
10. Weapon Of Mass Self Destruction (Bonus Track)
11. Slacker (Bonus Track)
12. The Bad Oil (Bonus Track)
De Australische rockers van Mammoth Mammoth leveren met Vol. III Hell's Likely inderdaad hun derde werkstukje af. Na een self titled EP en een eerste volledig album met dezelfde naam is de titel in elk geval een verademing. Echter zou ik deze nieuwe eigenlijk geen full length durven noemen. Met zeven titels en zo'n 31 minuten speelduur is dat wat aan de magere kant. Ware het niet dat Napalm zo vriendelijk is geweest om het minimalistisch verkrijgbare debuut in de vorm van bonustracks bij te voegen, zodoende krijgt deze derde Mammoth Mammoth alsnog behoorlijk wat body.
Titelnummer Hell’s Likely trapt af, en hoe. In een best tempo worden in twee en halve minuut het nodige trommelgeweld en smerige riffs op de luisteraar afgevuurd. Een beetje vergelijkbaar met het 'snellere' werk van High On Fire, en net zo lomp en rauw. Ook qua stemgeluid zijn er zeker overeenkomsten, dat is allesbehalve clean te noemen namelijk. Geforceerd misschien, maar dat rauwe past natuurlijk perfect bij de muziek. Muziek met kloten in elk geval, power en energie zijn hier sleutelwoorden.
En dat gedachtegoed wordt met gemak het hele album vastgehouden: het drumwerk is opzwepend, de bas klappert lekker en zeer aanwezig mee, de riffs zijn rauw en log, maar vooral talrijk! Geen ingewikkelde muziek, gewoon rechttoe rechtaan rocken, alles open en bloot (zie hoes). Motorhead zou er jaloers op kunnen zijn, ware het niet dat die dit genre zo'n beetje mee heeft helpen uitvinden. Al klinkt Mammoth Mammoth wel wat hedendaagser, ondanks de naar low budget klinkende productie.
Daar waar het tempo even niet op volle snelheid ligt, zoals Go (wat een lekker intro!) of (Up All Night) Demons To Fight klinkt Mammoth Mammoth meteen een stuk voller. Het rauwe garagerock geluid maakt plaats voor groovende en sleurende stoner rock, met Bury Me als klinkend voorbeeld voor dit aspect van de band. De riffs vliegen je om de oren, deze muziek klinkt groovy en erg spontaan, alsof het bijna ter plekke is geschreven en meteen opgenomen.
Dit is opwindende en swingende stoner / heavy /garage rock zoals ik die graag hoor: minimalistisch maar doeltreffend. Ideale live muziek.
Ben Couzens - Guitars
Mikey Tucker - Vocals
Frank Trobbiani - Drums
Pete Bell – Bass