Mammoth Mammoth - Volume IV - Hammered Again
- Mammoth Mammoth [AU]
- Volume IV - Hammered Again
- 27-03-2015
- Napalm Records [AT]
- Hard Life Promotion [NL]
Tracklist
01. Life's a Bitch
02. Lookin' Down the Barrel
03. Electric Sunshine
04. Fuel Injected
05. Black Dog
06. Promised Land
07. Reign Supreme
08. Sick (Of Being Sick)
09. Hammered Again
10. High as a Kite
11. Alcohol (bonus)
Na Vol III komt Vol IV, zo overzichtelijk wil het Australische Mammoth Mammoth het gelukkig nog wel houden. Even duidelijk is de muzikale richting van deze band, die nog altijd klinkt als de best denkbare combinatie van harde en rauwe party rock 'n' roll met ronkende stonerrock. Peter Pan Speedrock meets Kyuss, met een vleugje High On Fire voor nog wat extra rauwheid en een duister gevoel, en een paar schepjes AC/DC voor de no-nonsens houding.
Life's A Bitch trapt af, en doet dat vol overgave. Dit nummer staat in elk geval ondubbelzinnig voor de rock 'n' roll benadering van de band, en stoomt er meedogenloos vandoor; kort maar krachtig, letterlijk. Als je een representatief beeld wil hebben van waar Mammoth Mammoth voor staat zou ik even beginnen met de video hieronder te bekijken en beluisteren, dan weet je voor zo'n 95 procent wel genoeg.
Wanneer even later Electric Sunshine voorbij komt horen we ook een eerste poging om wat groovender voor de dag te komen, waarbij het tempo dan ook gevoelig naar beneden gaat. Nooit voor lang natuurlijk, want Fuel Injected - wat wil je ook met zo'n titel - rockt en ronkt er weer stevig en compromisloos op los. Niet te ingewikkeld, gewoon gas er op en gaan.
Promised Land is dan weer lekker heavy, en doet bij vlagen wel wat denken aan de roemruchte Desert sound; al kan dat in deze muzikale context evengoed ZZ Top zijn. Titelnummer Hammered Again hamert er inderdaad lekke rop los, dat mag geen verrassing meer zijn. Eventueel verrassend is misschien wel afsluiter High As A Kite, dat een heerlijk zeurend, lomp, dreigend nummer is. In tegenstelling tot zo veel andere muziek op dit album niet uitnodigend tot feesten, het maant eerder tot relaxen. Och ja nu snap ik 'm: High .... Het Sabbathiaanse gitaarwerk maakt dit verhaaltje helemaal af, net als de jam-achtige sfeer waarmee het nummer eindigt.
Als bonus krijgen we dan nog Alcohol voorgeschoteld - deze zin klinkt me hoe dan ook al als muziek in de oren! Nou ja, dit punky nummer voegt eigenlijk niet eens zoveel toe, al klinkt het wel alsof de makers zelf er de nodige plezier aan hebben gehad - zowel de muziek als de alcohol zelf volgens mij. Ik kan niet anders dan tot de volgende conclusie komen: leuke feestmuziek, met af en toe een donker randje en gevoel voor groove.
Ben Couzens - Guitars
Mikey Tucker - Vocals
Frank Trobbiani - Drums
Pete Bell - Bass