Master - Saints Dispelled

• BandMaster [US]
• TitelSaints Dispelled
• Release datum19-01-2024
• LabelHammerheart Records BV [NL]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Deathmetal, Thrashmetal

Tracklist

01. Destruction In June
02. Walk In The Footsteps Of Doom
03. Saints Dispelled
04. Minds Under Pressure
05. Find Your Life
06. Marred And Diseased
07. The Wiseman
08. The Wizard Of Evil
09. Nomads
10. Alienation Of Insanity

Ik heb al eerder geconstateerd dat Master-master Paul Speckmann een bezig baasje is, hetzij met Master, z'n project onder eigen naam, ook nog eentje met Rogga Johansson, en voorheen ook nog wel eens met Abomination. Na zes jaar verschijnt er ook weer eens een nieuw Master-album: Saints Dispelled.

Inmiddels weet iedereen dan ook wel wat ie van Speckmann en Master kan verwachten: wanneer een van die namen er op staat weet je al snel genoeg. Als een van de voortrekkers van de death-thrash-hybride kan er dan ook niet aan deze stijl getornd worden. De primitieve death metal - in de goede zin van het woord! - klinkt altijd lekker boosaardig, en dat geldt natuurlijk helemaal voor de wonderbaarlijk afschuwelijke zangstem van het opperhoofd.

Saints Dispelled is dan ook, zoals gebruikelijk zou ik bijna zeggen, één brok pure energie: eerlijk en rauw. En zonder toeters en bellen, want Destruction In June begint zonder enige vorm van vooraankondiging, meteen bam, in je smoel. In wisselwerking met die ongebreidelde energie vind ik de melodieuze gitaarleads een heerlijke leidraad; weliswaar overwegend snel, maar lekker in het gehoor liggend. Walk In The Footsteps Of Doom en titelnummer Saints Dispelled borduren hier heerlijk op voort, dit is van die groovende old school death zoals ik de graag hoor.

Verrassingen horen we pas later op het album. Zo laat The Wiseman een wel heel apart, dissonant intro horen - eigenlijk meer een intermezzo voordat het nummer daadwerkelijk begint. Sowieso wordt hier wel lekker gespeeld met wat tempowisselingen, een goed idee voor de broodnodige afwisseling. The Wizard Of Evil is eigenlijk de afsluiting van het reguliere album, dat wat merkwaardig eindigt met een flauw spelletje met de volumeknop.

Dan volgen nog twee bonussen, waarvan vooral Alienation Of Insanity de moeite waard is. Met z'n speelduur van ruim acht minuten waarschijnlijk het langste nummer dat Master ooit op plaat zette. Deze is trager, duisterder, dreigender dan wat we tot hier toe kregen voorgeschoteld. Deze compositie is voor Master-begrippen behoorlijk afwijkend, en daarmee stiekem voor mij gewoon het beste nummer van het album. En voor de rest, tja, Master is en blijft gewoon Master.