Mordenial - Where The Angels Fall

• BandMordenial [SE]
• TitelWhere The Angels Fall
• Release datum27-04-2015
• LabelVic Records [NL]

Tracklist

01. In Dusk I Come
02. Where the Angels Fall
03. Come Inside the Darkness
04. Shadow of the Past
05. Time of Justify
06. The Edge of Falling
07. Corrode to Rust
08. Death Will Follow
09. Departure Expire
10. Fire and Wind Water and Earth
11. Warfare and Destruction

Drummer Matthias Fiebig is ongetwijfeld de bekendste naam van het trio muzikanten dat de Zweedse death metalband Mordenial bevolkt. Op zijn c.v. prijken onder anderen namen als Paganizer, Portal, Zombified en Ribspreader, niet allemaal toevallig death metalbands, al is hij bijvoorbeeld ook drummer van de black metalband Blodsrit. Waarbij ik dacht dat Mordenial nog een splinternieuwe band was. Dat klopt niet helemaal, de band bestaat al sinds 2008, maar komt pas in 2015 met een debuutalbum op de proppen. In eerste instantie was het de bedoeling om Where The Angels Fall in eigen beheer uit te brengen, maar het Nederlandse Vic Records ontfermde zich over het album en verzorgde een degelijke release.

Hoewel je uit de inleidende info de conclusie zou kunnen trekken dat Mordenial old school death speelt klopt dat niet. Ik dacht het zelf ook toen ik de 'hints' op een rijtje zette (Zweden, drummer Fiebig, Vic Records). De band brengt namelijk een melodieuze, soms zelfs pakkende mix van death en vooral thrash, maar ook klassieke, doomy heavy metal. Voorzien van het loepzuivere gitaargeluid - vooral de leads en solo's - van de mij verder onbekende Kjetil Lynghaug als tegenhanger van het rauwe stemgeluid van drummer Fiebig(!) levert dit een aantal behoorlijk interessante nummers op.

Het eerste nummer op je eerste album moet een knaller zijn, dat heeft Mordenial in elk geval goed begrepen. In Dusk I Come is dan ook een heerlijke nekbreker, waarop de riffs moeiteloos losgaan op de retestrakke ritmesectie. Ik vind de vocalen niet de best passende - Fiebig lijkt me niet echt een sterke zanger - maar de rauwe, evil zang zorgt wel voor een gemeen sfeertje. Ik zou de muziek hier denk ik het best omschrijven als een soort primitieve thrash met lichte death-invloeden.

Wat volgt is het titelnummer, en het verschil met de vorige track kon haast niet groter zijn. Er wordt voor gekozen om het tempo gevoelig terug te schroeven, waardoor, mede door de zang, een grimmig sfeertje ontstaat. Tegenover het furieuze aspect van de thrash uit het eerste nummer lijkt hier eerder sprake van een heavy/doom metal-sfeertje. Zo weet Mordenial meerdere stijlen samen te smelten tot iets dat toch wel redelijk op een eigen geluid lijkt.

Met riffs die doen terugdenken aan de NWOBHM in Come Inside the Darkness, via een punk/hardcore-attitude in Shadow of the Past (niet mijn favoriet van het album), tot aan midtempo grooves in Death Will Follow; het zijn allemaal elementen die bijdragen aan de dynamische en melodieuze heavy/thrash/death van deze band. Time of Justify, The Edge of Falling, Corrode to Rust en het opzwepende Fire and Wind Water and Earth zijn daarentegen wat meer eenvoudige, rechttoe rechtaan beukers, waarop simpelweg prettig geheadbangd kan worden.

Grootste struikelblok blijft wat mij betreft de zang, ook na meerdere luisterbeurten kan ik er niet aan wennen. Buiten dat heeft Mordenial een leuk schijfje in elkaar gesleuteld, dat niet de meest vernuftige, maar wel een pakkende metalmix bevat. Verwacht geen extreme metal, maar een mengelmoesje van heavy metal, thrash en een vleugje death.