Mortado - Rupert the King

• BandMortado [IT]
• TitelRupert the King
• Release datum26-04-2019
• LabelBlasphemous Records [IT]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. Rupert the King
02. In the middle of the night
03. Babylon's flag
04. No Escape
05. Double Face [Extrema cover]
06. Dangerous Deal
07. The Great Spirit
08. Venom
09. The Art of Soul
10. Secret Society
11. Blood Shower [Blind Illusion cover]

Italiaanse thrash, ik ben er in het algemeen niet zo wild van. Wat niet wil zeggen dat ik om het even welke band niet een eerlijke kans geef. Mortado is opgericht door gitarist en zanger Gianluca Perotti, nadat hij in 2017 zijn langjarige band Extrema (hij was daarin actief sinds 1993) verliet. Na het verzamelen van de juiste muzikanten om zich heen was het al snel tijd voor een debuutalbum: Rupert The King.

Met Mortado wordt teruggekeerd naar een meer oorspronkelijk thrash-geluid, vergeleken met Extrema. Evengoed wordt niet vergeten om daaraan wat groovende en opzwepende hardcore elementen aan toe te voegen, zodat de muziek nog best eigentijds klinkt. Vooral de basgitaar is erg goed te horen in de mix, en geeft het geheel een lekker swingend gevoel, zeker op het moment dat het gaspedaal wat minder diep wordt ingedrukt (No Escape, Double Face).

Dat de heren wel degelijk raad weten met lekkere snelle thrash krijgen we te horen in opener en titelnummer Rupert The King (een voortvarend begin!) en bijvoorbeeld het begin van Dangerous Deal, maar ook Venom en Secret Society. Al blijkt me al snel dat een nummer van Mortado nooit alleen maar snel is; altijd wordt terug gegrepen op midtempo groove stukken of juist uitgesproken ingetogen passages. Misschien soms zelfs wel iets te veel, want in mijn beleving is er ook niks mis mee om een paar stevige beukstukken op je album te hebben. Nu heb ik het idee dat sfeer en vaart soms uit de muziek gehaald worden, ten faveure van iets te melodieuze, pakkende stukken.

Pluspunten vind ik wel het goed lopende, lekker vlotte gitaarwerk - zowel riffs, leads als solo's klinken als de spreekwoordelijke klok - en ook de aangenaam rauwe vocalen van Perotti, die goed bij de muziek passen, en zelfs een extra ruig sfeertje meegeven. Als ik me aan een vergelijking zou moeten wagen kom ik in de buurt van oude Megadeth en een beetje Death Angel, al is Mortado eerlijk gezegd niet zo technisch als die laatstgenoemde; qua geluid en sfeer zijn de overeenkomsten er wel. Niet zo geslaagd vind ik de Blind Illusion cover Blood Shower, juist vanwege het ontbrekende technische gehalte.

Al met al is Rupert The King een zeer onderhoudend album, vooral voor wie van wat langzamere groovende thrash houdt. De sound is eigentijds, de sfeer wat meer old school, wat mij betreft een prettige combinatie. Mortado is me dus niks tegen gevallen!