Mother Of Millions - Sigma

• BandMother Of Millions [GR]
• TitelSigma
• Release datum03-11-2017
• LabelViciSolum Productions [SE]
• Genre Alternative Rock, Progrock / metal

Tracklist

01. Emerge
02. Shine
03. Silence
04. Rome
05. Their Passage, The Light
06. Collision
07. The Rapture
08. Spiral
09. Sigma

Sigma is de achttiende letter van het Griekse alfabet, en ook de titel van het tweede album van de Griekse progressieve rockband Mother Of Millions. De band is al opgericht in 2008, en kwam in 2014 met debuutalbum Human. Ik had eerlijk gezegd nog nooit van de band gehoord, dus het eind vorig jaar verschenen Sigma is mijn kennismaking.

Na een eerste beluistering kom ik tot de ontdekking dat Mother Of Millions vooral goed is in het schilderen van fraaie plaatjes in hun toch overwegend korte, compacte liedjes. De insteek is vooral melodieus, atmosferisch, waarbij ik wel wat kracht mis in de composities. Een enkele keer komen wel wat ronkende en riffende gitaren voorbij, maar dat is telkens van korte duur, waarna pianospel en cleane gitaaraanslagen het al weer snel overnemen (zoals in Rome bijvoorbeeld).

Het duo - dat in elkaar overloopt - Emerge (eigenlijk meer een soort intro) en Shine opent nog veelbelovend wat mij betreft. Ook wel ingetogen en uiterst sfeervol, maar Shine laat ook prettig gitaarwerk horen. Het langste nummer Silence vind ik daarna behoorlijk fraai opgebouwd, maar bevat mij iets te emo vocalen. Let wel, ik vind de cleane zang van George Prokopiou uitermate goed passen bij deze muziek, maar ook hier geldt dat het misschien net wat krachtiger had gekund, net als bij momenten de muziek.

Het instrumentale, wat oosters getinte Their Passage, The Light helpt niet om de vaart er in te houden, waarna Collision ook maar heel langzaam op gang komt; pas na ruim twee minuten barst het nummer echt open. Zoals gezegd: mooie sfeerplaatjes, maar voor mijn muzikale beleving te krachteloos, te weinig 'echte' rock of metal-insteek. Na het overbodige intermezzo Rapture is Spiral dan weer wel een lekker nummer. Ook daar had ik in plaats van de piano liever iets vaker een gitaar gehoord, maar op zich is het wel een fraaie compositie. Ook de dikke laag toetsen in het begin staat me tegen.

Onder de streep blijft er voor mij persoonlijk te weinig over om echt van Sigma te genieten. Ik snap heel goed wat de band voor ogen heeft, en dat doet Mother Of Millions ook gewoon goed. Het vijftal weet heel fraaie, sfeervolle, goed doordachte liedjes in elkaar te draaien. Helaas sluit de instrumentale en vocale invulling ervan niet aan bij mijn eigen smaak.