Loading...

Munruthel - Epoch Of Aquarius

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 22-08-2012

Tracklist

01. On The Verge Of The Worlds (Prologue)
02. The Raven Croak
03. In Leaves’ Whisper Or In Bursts Of The Thunder...
04. Epoch Of Aquarius
05. I Was Confided By Dawns...
06. Echo Of The Forgotten Battles
07. On The Verge Of The Worlds (Epilogue)
08. Black Sun (Dead Can Dance cover, CD edition)
09. Tomhet (Burzum cover, digiCD edition)

Vladislav 'Munruthel' Redkin, afkomstig uit Kharkiv, is in de Oekraïense folk/pagan underground scene een legende. Hij is op wel 30 albums van diverse bands te horen, en profileert zichzelf daarnaast ook uitstekend als solo-artiest. Sinds 1997 heeft ie al wat albums onder 'eigen' naam uitgebracht, waarvan er de laatste jaren wat re-releases aan het verschijnen zijn. Zo ook Epoch Of Aquarius, oorspronkelijk Munruthel's derde album uit 2006, toen nog onder z'n originele Oekraïense titel Эпоха Водолея. Overigens, hoe legendarisch de goede man ook mag zijn in genoemde kringen, dit album is mijn kennismaking met de muzikant Munruthel.

Epoch Of Aquarius begint met proloog On The Verge Of The Worlds, een passend intro dat klinkt als een geluidsverslag van een bloedige strijd. Dan volgt The Raven Croak, stemmig pianootje, dof klinkende drums en ook wat achterblijvende gitaarriffs. Op de voorgrond meerstemmige vertellende zang en orkestrale passages. Overwegend midtempo, met veel afwisseling en vol vaart trekt dit nummer voorbij, waarbij de nadruk op het verhaal lijkt te liggen.

Het gebruik van meerdere stemmen en het verhalende karakter blijven, de muzikale invulling is echter wat anders bij In Leaves’ Whisper Or In Bursts Of The Thunder... Een blastend tempo, een old school gitaarsolo, wederom aan variatie geen gebrek. Wel heb ik het idee dat de orkestrale invulling wat meer op de achtergrond ligt vergeleken met de vorige track, en dat past ook net wat beter.

Geen twee nummers lijken op elkaar op dit album, dat ondanks de variëteit in de muzikaliteit altijd een eenheid blijft, met dank aan het verhalende karakter. Titelnummer Epoch Of Aquarius springt er wat mij betreft als compositie wel uit. Het kent een fraaie opbouw, kent wederom de nodige afwisseling in zang, tempo en inkleuring, met atmosferische passages en ook opnieuw met wat old school elementen in het gitaarwerk. Even sfeervol sluit Epilogue af; pianoklanken, fluit en zwaar aangezet baswerk leiden uiteindelijk naar een bombastische climax.

Afsluitend is er nog een bonustrack, afhankelijk van welke cd versie gekozen is. Het gaat om covers van Black Sun (Dead Can Dance, 1990) op de 'gewone' cd editie, en Tomhet (Burzum, 1994) op de digipack uitvoering. Ik voel mij bevoorrecht, mijn promo exemplaar bevat ze allebei. Vergelijken is zinloos, zo uiteenlopend als beide tracks zijn. Maar de Munruthel behandeling die beide tracks krijgen (zeker Black Sun) zorgt ervoor dat geen van beiden misstaat op het album; hoeveel Tomhet ook afwijkt van het overige materiaal, dit tekent de veelzijdigheid van Munruthel. Een verrassend interessant album in een genre dat normaal gesproken niet het mijne is.