Paradise Lost - At The Mill

• BandParadise Lost [GB]
• TitelAt The Mill
• Release datum16-07-2021
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Alternative metal, Gothic metal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. Widow
02. Fall From Grace
03. Blood and Chaos
04. Faith Divides Us - Death Unites Us
05. Gothic
06. Shadowkings
07. One Second
08. Ghosts
09. The Enemy
10. As I Die
11. Requiem
12. No Hope In Sight
13. Embers Fire
14. Beneath Broken Earth
15. So Much Is Lost
16. Darker Thoughts

In mei 2020 bracht Paradise Lost Obsidian uit. Aansluitend hoopte de band dan ook de nieuwe songs live aan een publiek te kunnen voorstellen, te beginnen met een releaseshow die voor september gepland stond. De inmiddels welbekende omstandigheden zetten daar een dikke zwarte streep doorheen, en dwongen de band tot plan B. Het resultaat daarvan heet At The Mill, en is een registratie van een live-stream die de band op 5 november vorig jaar speciaal voor dit doel deed.

In tegenstelling tot veel soortgelijke releases heeft Paradise Lost er niet voor gekozen om een soort van live-registratie na te bootsen. Publiek was er niet, en is dus ook niet te horen. At The Mill laat zich het best beluisteren als een best of verzameling waarbij de band hun nummers op een 'andere' manier brengt. Interactie met het publiek is vaak toch al niet het sterkste punt van de band, dus dat aspect mis ik hier eigenlijk ook niet. Dat geldt zelfs voor het beeldmateriaal, dus ligt de focus - logischerwijs en terecht - puur op de sterke tracks. Eindelijk eens een live-registratie waarbij je de beelden niet mist! Hoewel, er zijn best close-up opnames van de muzikanten die in detail laten zien wat ze aan het doen zijn, zonder zich er om te bekommeren dat er iemand meekijkt.

Hoewel oorspronkelijk misschien wel zo bedoeld, ligt de nadruk juist niet op het laatste album (waarvan hier 'slechts' drie tracks te horen zijn) maar worden nummers van door de jaren heen gebracht. Met het indertijd baanbrekende Gothic (1991) en As I Die (1992) gaat de band zelfs terug naar de beginjaren van de imposante carrière. Het zijn bandklassiekers die het door de jaren heen goed zijn blijven doen, en - ik ben daarin heel eerlijk - bij mij ook nog steeds de voorkeur genieten boven heel veel van het latere werk.

Grappig genoeg komt eigenlijk met Embers Fire (Icon, 1993) Shadowkings (Draconian Times, 1995) One Second (1997) van het gelijknamig album en So Much Is Lost van Host uit 1999, van elk album uit de jaren '90 precies het misschien wel beste nummer voorbij. Met zo veel albums in de bagage, en toch best wisselend qua muzikale insteek, vind ik des te knap dat de band er in is geslaagd om zo'n goede dwarsdoorsnede van hun eigen werk te presenteren. Zestien albums in dertig jaar tijd: ga er maar aan staan! Ik bedenk me met een knipoog dat het ook wel leuk zou zijn geweest om een track van het debuut te laten horen - als ultieme verrassing - maar dat gaat uiteraard niet gebeuren.

Er valt veel te mekkeren over de manier waarop verschillende labels, bands en muzikanten gedurende de corona-pandemie hun koopwaar toch aan de man willen brengen. Wanneer het echter zo smaakvol gedaan wordt als deze At The Mill mag je daar mijns inziens toch echt niet over klagen. Sterke nummers, oerdegelijke uitvoeringen, geen poespas. Aanrader!