Putrid Offal - Premature Necropsy: The Carnage Continues

• BandPutrid Offal [FR]
• TitelPremature Necropsy: The Carnage Continues
• Release datum10-12-2021
• LabelXenoKorp [FR]
• Genre Deathmetal, Grindcore

Tracklist

01. Purulent Cold
02. Repulsive Corpse
03. Premature Necropsy
04. Rotted Flesh
05. Symptom
06. Garroting Way
07. Suffering
08. Mortuary Garland
09. Outro
10. Mortuary Garland
11. From Plasma to Embalming
12. Gurgling Prey
13. Birth Remains
14. Organic Excavation
15. Gurgling Prey
16. Oscillococcinum
17. Purulent Cold
18. Rotted Flesh

Begin 2015 verscheen van de obscure Franse grind-band Putrid Offal een interessant (opnieuw gemasterd) overzicht van hun oudste werk. Die heb ik indertijd besproken, want dat bleek een best aardig werkstukje. Bijna zeven jaar later wordt deze release nog eens overgedaan - nu door Xenokorp, indertijd Kaotoxin, ofwel 'same difference'. Onder de noemer Premature Necropsy: The Carnage Continues, met het oorspronkelijke artwork, en opnieuw onder de noemer geremasterd (zou het?) biedt deze release letterlijk niks nieuws. Of is dit gewoon echt dezelfde release als die van 2015? Ik weet het niet. Vandaar dat ik maar even knip-en-plak wat ik in 2015 over Putrid Offal te melden had (en een paar woorden heb toegevoegd na toch maar weer een keer luisteren, houd het maar op voortschrijdend inzicht):

Putrid Offal is een vrij obscuur Frans grindcore / goregrind / old school death metal-gezelschap dat in de vroege jaren '90 een tweetal demo's en drie splitbijdragen uitwierp, om in 1994 weer geruisloos te verdwijnen. En daar in beperkte kring een cultstatus aan over hield. In 2013 kwam de band weer bij elkaar om middels de single / EP Suffering (2014) weer een eerste teken van leven te geven.

Inmiddels zijn we aanbeland in 2015 en laten de Fransen weer luid en duidelijk van zich horen middels een dubbele CD aanval. Op dezelfde datum verschenen zowel een 'debuut-CD' Mature Necropsy, die eigenlijk niet meer is dan een verzameling nieuwe opnames van zo'n beetje alle oude nummers die de band ooit bij elkaar verzon; als ook een verzamelaar met datzelfde materiaal uit de jaren '90, maar dan geremasterd, Premature Necropsy. Beide schijfjes zijn onafhankelijk van elkaar verkrijgbaar, maar bij de eerste 'limited edition' van het nieuwe album krijg je de verzamelaar er gratis bij.

Hoewel Putrid Offal te boek staat als grindcore / goregrind-band zit er met dank aan invloeden uit de old school death nog aardig wat variatie in de muziek. Wanneer het tempo op z'n traagst gaat (en dat gebeurt gelukkig nog al eens) klinkt de muziek lekker spooky, en ontstaan zelfs heel voorzichtig doomdeath fragmentjes, zoals bijvoorbeeld Garrotting Way (zelfs voorzien van een stukje koorzang) en Mortuary Garlands laten horen. Hier doet de band me behoorlijk aan Morbid Angel denken, die band was ook zo goed in het neerzetten van dat typisch naargeestige, onheilspellende sfeertje.

Natuurlijk zijn er ook welgemeende smerige uitbarstingen, waarbij met name de vocalen de term 'gore' wel duidelijk maken. Lekker onsmakelijk op z'n tijd. Luister maar eens naar Symptom bijvoorbeeld. In (het begin van) From Plasma to Embalming laat de band trouwens wel een (belangrijke?) invloed voor hun muziek horen: ik moet in elk geval erg aan Carcass denken.

De eerste negen nummers van Premature Necropsy zijn afkomstig van de split met het Zwitserse Exulceration van november 1991. Daar heeft dit album overigens ook zijn naam aan te danken, want die bijdrage van Putrid Offal (kant B van de plaat) heette Premature Necropsy. De nummers 10 tot en met 14 zijn vervolgens afkomstig van een verzamelaar uit 1992 waarop de band met een aantal nummers vertegenwoordigd was, waarna de laatste vier tracks worden gevormd door de allereerste demo van de band, Unformed van april 1991 (die tevens de Putrid Offal-bijdrage is aan een split met Agathocles). Het verschil met de eerste disc is dus dat de nummers hier per oorspronkelijke release gerangschikt zijn. Een aantal nummers komt dus logischerwijs meerder keren voorbij. Ach, ik kan hier hoe dan ook prima naar luisteren, vooral die eerste negen tracks doen het 'm wel voor mij.