Red Cain - Näe'Bliss

• BandRed Cain [CA]
• TitelNäe'Bliss
• Release datum02-06-2023
• LabelEigen beheer
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Groovemetal, Heavy / power metal, Progrock / metal

Tracklist

01. Fisher King
02. Blight
03. The Great Hunt
04. We Are Chaos
05. Sightblinder
06. The Man Who Can't Forget (Part I)
07. Crane of Malkier (Part II)
08. Fires of Heaven

Red Cain keert terug met hun door het Wheel Of Time-geïnspireerde derde volledige album Näe'bliss, opvolger van de beide Kindred-albums. Dit nieuwe album is de band's eerbetoon aan de legendarische wereld van Robert Jordan's fantasy-epos. Ook Blind Guardian heeft veel van hun muziek en thema's op dit epos geïnspireerd. De epiek van de metal is iets dat deze bands in elk geval gemeen hebben.

Met een grimmig randje, laag-gestemde gitaren, death metal invloeden en een niet aflatende mars voorwaarts is dit nieuwe album een uitstapje naar de keerzijde van het Wheel Of Time-verhaal - dat van de verlatenen, antagonisten, instrumenten van de "Grote Heer Van De Tijd". Het Duistere, en de brute en boeiende aantrekkingskracht van het laten heersen van Chaos.

Het is al lang geen verrassing meer dat Red Cain op Näe'bliss opnieuw smijt met een veelheid aan invloeden, zodat de muziek zich niet in een hokje laat wringen. De band laat een vrijwel onophoudelijke evolutie horen doorheen het hele album, een noodzaak omdat de djenty ruggengraat anders te vermoeiend zou worden. Met bassist Kalie Yan die voor extra zang zorgt, zowel clean als hard, naast de verschillende pogingen van Red Cain om elektronische elementen te orkestreren en te introduceren, trapt Näe'Bliss nooit in de valkuil van al te voorspelbaar te zijn, en veel van de songwriting-skills plukken daarvan de vruchten.

Helaas verlopen de experimenten vaak niet zo goed als verwacht. De rauwe zang wordt zo af en toe misplaatst ingezet, terwijl ze een mooi contrapunt vormen voor de cleans, die afstemming kan wat zorgvuldiger. Ook zou een wat subtielere productie de verschillende elementen beter doen uitkomen. Denk ik. Zeker in meer gelaagde tracks als opener Fisher King, of de epische afsluiter Fires Of Heaven, komen niet alle instrumenten in combinatie met de weelderige orkestraties uit het toetsenbord, niet even goed uit de verf.

Al met al blijf ik Red Cain een interessante band vinden. Met hun muzikale ideeën tracht de band de gebaande paden regelmatig te mijden, en dat vind ik bewonderenswaardig. Dat daarbij niet al die ideeën even strak worden uitgewerkt kan nog altijd onderdeel zijn van een leerproces. De Canadezen hebben bij mij constant het voordeel van de twijfel, maar ooit zal de belofte toch waargemaakt moeten gaan worden.