Sorrows Path - The Rough Path of Nihilism

• BandSorrows Path [GR]
• TitelThe Rough Path of Nihilism
• Release datum29-10-2010
• LabelRock It Up Records

Tracklist

01. All Love Is Lost
02. The Beast (S.P.R.)
03. Honestly...
04. Fetish
05. Dirty Game
06. Mr. Holy
07. Getting Closer
08. Queen Of Doom
09. Prostitute
10. Hymn Of Differentiation
11. Empty Eyes And Blackened Hearts
12. Nihilism

Sorrows Path is in november 1993 opgericht door Takis Drakopoulos (bas) en Kostas Salomidis (gitaar), geïnspireerd door bands als Memento Mori, Solitude Aeturnus en Candlemass. Nadat Angelos Ioannidis (vocals) en Kostas Farmakis (drums) de gelederen kwamen versterken kon er serieus aan muziek gewerkt worden. In 1994 en '95 werd er mondjesmaat opgetreden, begin '95 verscheen er zelfs een demo. Toen sloeg het noodlot toe (en niet voor het laatst): eerst verliet drummer Kostas de band; tijdens de zoektocht naar een nieuwe overleed bassist Takis aan een hersenaandoening.

Het overgebleven duo besloot door te zetten, en aldus kwamen Stavros Giannakos op bas en drummer Gregory Vlachos de gelederen weer compleet maken. Dit leidde tot een promo (simpelweg Promo 96 getiteld) en opnieuw de nodige optredens. In 1998 besloot de band een pauze in te lassen vanwege de militaire dienstplicht. Aan het begin van het nieuwe millennium was Sorrows Path er weer helemaal klaar voor toen er opnieuw een kink in de kabel kwam. Gitarist Kostas dreigde verlamd te raken als gevolg van een eerder motorongeval. Het herstel duurde zowat vijf jaar, al die tijd stond de band 'on hold'.

Inmiddels is het dan eind 2005 voor de band weer verder kan. Als eerste wordt besloten om de bijna tien jaar oude opnames van de promo te remasteren, Eat Metal Records wordt bereid gevonden die opnames uit te brengen, dat zal uiteindelijk gebeuren in april 2006 onder de toepasselijke titel Resurrection. Ondertussen is wel al weer van drummer gewisseld, de nieuweling luistert naar de naam Fotis Mountouris. Vanaf dat moment is Sorrows Path weer helemaal 'full in action'!

Vanaf de zomer van 2008 wordt er gewerkt aan een full length, die met horten en stoten uiteindelijk eind 2009 klaar is. Dan wordt er nog gezocht naar een geschikt label, een tweede gitarist aangetrokken (Giannis Tziligkakis) en zo duurt het nog tot 29 oktober 2010 voor The Rough Path Of Nihilism zal verschijnen bij het Duitse label Rock it Up Records. Het schijnt dat de band bezig is met een nieuw album dat ergens in 2103 moet gaan verschijnen, vandaar dat dit 'oude' album nog even wordt misbruikt om de nodige aandacht te genereren. En zo is The Rough Path Of Nihilism recentelijk ook hier aanbeland.

Het album bevat 12 tracks, en bijna een uur muziek, de band heeft er natuurlijk ook tijd genoeg voor gehad. Ik ga er dan ook van uit dat de muziek op dit album vooral een samenvatting is van wat de band al die tijd doorgemaakt heeft. Van de invloeden die de band zelf in z'n bio noemt is zeker wel een en ander terug te horen, maar Sorrows Path is zeker geen pure doomband. Ik zou de muziek eerder omschrijven als een mix van heavy metal, doom en progressieve rock / metal, vooral qua ritmes en aanvullend toetsenwerk. Daarnaast zitten er ook nog elementen in de muziek verwerkt die authentiek Grieks aandoen. Zowel in opener All Love Is Lost als afsluiter Nihilism horen we die laatste met name terug.

Ik vind de muziek erg lekker klinken, de vaart zit lekker in het album, ondanks de toch behoorlijke speelduur verveelt het geen moment. Langere doomy tracks worden afgewisseld met wat kortere / meer compacte nummers, die echter zowat allemaal ook de progressieve aspecten bevatten. Luistertips: het lome, broeierige The Beast (S.P.R.), het kwieke, met dameszang opgesierde Fetish, het heavy, maar toch vlotte Queen Of Doom (lekkere gitaarsolo aan het eind) en het enigszins logge, maar pakkende Prostitute (dat me wel aan Candlemass doet denken). Daarmee heb je wel een dwarsdoorsnede te pakken van wat Sorrows Path te bieden heeft. En is het album na eerste beluistering echt razendsnel voorbij.

The Rough Path Of Nihilism is echt zo'n album dat liefhebbers van allerlei rock en metal subgenres kan aanspreken. Ik ben echt benieuwd naar waar Sorrows Path mee voor de dag gaat komen later dit jaar, om hun twintigjarig bestaan te vieren met het tweede album.