Suffocation - Pinnacle Of Bedlam

• BandSuffocation [US]
• TitelPinnacle Of Bedlam
• Release datum15-02-2013
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Cycles Of Suffering
02. Purgatorial Punishment
03. Eminent Wrath
04. As Grace Descends
05. Sullen Days
06. Pinnacle Of Bedlam
07. My Demise
08. Inversion
09. Rapture Of Revocation
10. Beginning Of Sorrow

Het is toch alweer zo’n 22 jaar geleden dat Suffocation met haar allesverwoestende EP Human Waste de wereld in een verstikkende wurgreep nam. In een periode dat de populariteit van het death metalgenre piekte, drongen de vijf New Yorkers door tot de eredivisie en zetten daar met albums als Effigy For The Forgotten en Pierced From Within even een standaard neer voor wat betreft de wat meer brute varianten van het genre. Lomp, hard en overrompelend, maar ook met veel oog en oor voor technische details en sfeer. Anno 2013 is de band nog steeds onder ons. Pinnacle Of Bedlam is Suffocations zevende volwaardige langspeler en het zal geen verrassing zijn dat het weer een album is dat vol staat met datgene waar Suffocation bekend om staat.

Cycles Of Suffering trapt je deur in met een reeks moordende riffs, knuppelende drums en natuurlijk de karakteristieke grunts van Frank Mullen. Vetrouwd en weinig verrassend. Zou je zeggen. Ware het niet dat Suffocation niet voor niets tot de doodsmetalen eredivisie gerekend mag worden. De vernuftige riffjes in een track als As Grace Descends zetten zich als gemene weerhaken in je weke hersenmassa en laten je na het slaan van diepe gaten niet meer los. Ook het puike solowerk is weer een waardevolle toevoeging aan het brute geluid. Alsof er enkele heldere zonnestralen de zieke fundamenten proberen te penetreren.

Om te voorkomen dat er wordt overgeschakeld in hersenloos geraas, wisselt de band voortdurend van tempo zonder aan kracht in te boeten. Of het tempo nu slepend is zoals in het slopende My Demise of dat de kenmerkende blastbeats van stal worden gehaald, Suffocation blijft gewelddadig hard.

Het meest opvallende is de frisheid die de band ten toon spreidt. Suffocation sprankelt alsof het probeert te overtuigen met het eerder gememoreerde debuut. De productie is kraakhelder en dus is het optimaal genieten van alle riffs en roffels. Qua impact zal de krater die Pinnacle Of Bedlam slaat niet zo groot zijn als de albums uit de jaren 90. Daarvoor is het genre te platgetreden geraakt. Niettemin levert Suffocation oerdegelijke kwaliteit. Samen met het boeiende songmateriaal is dat volgens mij reden genoeg om naar je muziekdealer te rennen om het ding in huis te halen.