Tangled Horns - Immovable Object

• BandTangled Horns [BE]
• TitelImmovable Object
• Release datum25-04-2014
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Monument
02. Immovable Object
03. Heavy Is The Head
04. Monolith
05. Restraint

Een luid quintet uit de Kempense klei, klaar voor serieuze keetschopperij! Aldus de introductie van Tangled Horns zelf. Tangled Horns is een Antwerpse rockband, opgericht in 2009 door leden van de post-hardcoreband The Stitch. Met de DIY houding hoog in het vaandel is het geen band die er vies van is de handen uit de mouwen te steken. Zowat alles (artwork, promotie, clips en alles wat daarbij komt kijken) wordt van huis uit gedaan. Tangled Horns is een voorbeeld van de échte, oprechte, hardwerkende band die altijd zal blijven timmeren aan de weg. Met een solide basis in de Belgische underground maar ook meer en meer toegankelijk voor een groter publiek.

De muziek zou ik in het algemeen omschrijven als alternatieve rock, waarin invloeden voorbijkomen van grunge, stoner en een toefje blues. De band past niet echt in een hokje, en dat spreekt wat mij betreft voor hen. De band heeft een sterke live-reputatie, optreden is volgens mij net datgene waar deze band het van moet hebben. Al is er ook al wel het nodige plaatwerk verschenen: na een titelloze debuut-EP (2010) verscheen de eerste langspeler Klang (2011), terwijl het nu, inmiddels april 2014, tijd is voor een nieuwe EP: Immovable Object.

Monument opent, dit is een licht opzwepend nummer met toch echt een grunge feel. Ritmisch drumwerk, zeer aanwezige, eigenzinnige gitaarpartijen en een soort slepende, wat zeurende zang die ik zo typisch vind voor de grunge. Niet zozeer qua stemgeluid maar qua sfeer een beetje a la Eddie Vedder. Ook de muziek past wel een beetje in het Pearl Jam-straatje. Het navolgende titelnummer Immovable Object heeft diezelfde wat zeurderige groove in zich, maar klinkt een stuk donkerder. Een lekker lomp nummertje.

Hoogtepunt van de EP is (uiteraard) het bijna negen minuten durende monster Monolith. Hier heeft de groovende stoner overduidelijk de overhand. Slepend, traag en bereheavy trekt dit nummer voorbij. De sleurende riffs klinken net wat lomper en logger, het drumwerk wat stampender, en de bas groovet heerlijk mee. Hier heeft de band me echt te pakken!

Zonder de andere nummers en invalshoeken van Tangled Horns tekort te willen doen, doet Monolith het helemaal voor mij. Ik kan me voorstellen dat een ander de wat toegankelijkere rock- (Restraint) of meer grunge-gerichte nummers beter bevalt. Ook dat beheerst de band namelijk evenwel. Juist die verschillende aspecten maakt deze band tot wat ze is: een eigenwijze band waar het plezier vanaf spat, met ballen en de juiste houding!