Terrorway - The Second

• BandTerrorway [IT]
• TitelThe Second
• Release datum20-05-2016
• LabelBakerteam Records [IT]
• PromotorScarlet Records [IT]

Tracklist

01. Under The Light Of A Broken Down
02. Eye Of The Sun
03. Torment
04. On The Edge
05. T.F.B.T.M. (The Face Behind The Mask)
06. Enter The Columns
07. Columns
08. Trails Of Ashes
09. The Wanderer
10. Lights Turn Black
11. Threshold Of Pain

Terrorway is een Italiaanse metalband die actief is sinds 2009, waarvan ik debuutalbum Blackwaters (2013) indertijd besproken heb. De band heeft zojuist met The Second z'n - u raadt het al - tweede album afgeleverd. Wanneer de voortekenen niet bedriegen hebben de Italianen wel wat vooruitgang geboekt op deze nieuweling. Maar snel luisteren dus!

Wanneer The Second van start gaat met Under The Light Of A Broken Down zit ik dan ook even met open mond. Want in deze eerste zes-en-halve minuut van het album gebeurt al wel heel erg veel. Ik hoor onder anderen: riffs van laaggestemde gitaren, een overwegend log tempo, samples en elektronica, afwisselend cleane en gruntende vocalen, en ook nog eens een langgerekte, ingetogen passage met freaky, jazzy instrumentale invulling. Het is dus moderne metal, waarin ook de nodige grooves te horen zijn, en dus wel een progressief tintje heeft. Voorheen haalde ik vergelijkingen met Meshuggah en Dillinger Escape Plan van stal - net als de band zelf trouwens - en dat (b)lijkt nog altijd van toepassing.

Met terugwerkende kracht blijkt Under The Light Of A Broken Down dan ook een gewaagde opener, want (gelukkig) is niet elk nummer op The Second zo progressief of 'ingewikkeld'. Eye Of The Sun concentreert zich al meer op hakkende riffs en melodieus gitaarwerk, waardoor deze al een stuk beter te volgens is. Hoewel, als ik die bas zo af en toe voorbij hoor brommen, lekker hoor. Torment is dan helemaal een kort, in deze context rechttoe rechtaan nummer. Althans, zo lijkt het te klinken, want ik heb het idee dat bij Terrorway niets zo simpel is als het lijkt.

De dynamiek van deze muziek horen we weer terug in het zeer afwisselende On The Edge. Deze begint wel heel intiem, maar ontpopt zich tot een ronkende en groovende, en behoorlijk meeslepende track. Wat ik gevoelsmatig vaak mis in moderne, technische metal is iets van sfeer, emotie; dat is hier door middel van deze track in elk geval wel aanwezig. Het nummer heeft enerzijds wel wat weg van grunge/nu metal, van de andere kant ook wel wat van Tool. Ook het duo Enter The Columns/Columns is een aardig pittige track om de tanden in te zetten, maar vind ik over eenzelfde soort sfeer beschikken.

Ik heb vervolgens het idee dat Terrorway al aardig wat van z'n kruit verschoten heeft, want het album eindigt met vier kortere nummers, waarbij vooral in Trails Of Ashes en afsluiter Threshold Of Pain het tempo opvallend hoog ligt. Dat hebben we eigenlijk het hele album nog niet gehoord. En eigenlijk is Light Turns Black (experimenteel, soundscape-achtig, eigenlijk een soort van lang intro) en Threshold Of Pain gewoon 1 nummer, zodat het met die korte tracks ook wel weer mee lijkt te vallen.

Al met al heeft Terrorway me met hun tweede aardig verrast. Deze muziek is naar mijn eigen smaak net wat te technisch, maar de Italianen (zo zijn ze nou eenmaal) vergeten niet om er wat passie en emotie in te leggen. Een paar nummers vind ik echt sterk, maar over de gehele linie is het voor mij net wat te veel van het goede. Evengoed hoor ik wel dat de nummers netjes in elkaar zitten, en dat het met het muzikale vakmanschap wel snor zit. Puik modern metal-album dus!