The Temple - Of Solitude Triumphant

• BandThe Temple [GR]
• TitelOf Solitude Triumphant
• Release datum09-12-2022
• LabelI Hate [SE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Me to lichno tou astrou
02. The Foundations
03. Reborn in Virtue
04. Profound Loss
05. A White Flame for the Fear of Death
06. Premonitions of the Final Hour
07. The Lord of Light

Ik maakte begin 2016 kennis met de Griekse doom metalband The Temple, ten tijde van debuutalbum Forevermourn. Toen bestond de band al ruim tien jaar, sinds de band was opgericht in 2005 onder de wel heel slechte naam - geen grap! - Scooby Doom. Gelukkig is hun muziek een stuk meer serieus te nemen dan die foute start, zo zal ook blijken uit hun tweede album Of Solitude Triumphant, dat eind vorig jaar verscheen.

Na de prachtige Griekse koorzang van Με το λύχνο του άστρου ('door het licht van de ster') is het dan serieus tijd voor zes klassieke, want zich traag voortslepende doom-tracks. Nauwelijks tempowisselingen, wel heel veel duistere atmosfeer. Vanaf het lange The Foundations zit ik er echt meteen helemaal in. Ja, zo heb ik mijn doom graag. Zonder dat The Temple nou tot grootse hoogten stijgt - de authentieke epiek druipt er van af - zijn er toch wel wat aspecten die hier in positieve zin opvallen.

Allereerst is er die vocale voordracht, die ik echt geweldig vind. Kerkelijk, zoals in het intro, en voorzien van wat laagjes; echt zeer overtuigend, en zo passend bij deze lome atmosferische doom. Father Alex doet zijn titel als voorganger absoluut eer aan! Daarnaast vind ik het gitaarwerk op dit album voortreffelijk. Niet alleen de logge riffs - uiteraard onmisbaar - maar ook het opvallend aanwezige, melodieuze leadwerk trekt de aandacht. Echt heel sterk. Luister bijvoorbeeld maar eens naar Profound Loss, waar deze elementen voortreffelijk bij elkaar komen. Wat een heerlijke compositie!

Hoewel het debuutalbum me ook al aansprak, is The Temple op Of Solitude Triumphant absoluut gegroeid. Het geluid klinkt zo veel beter, zwaarder, en toch ook zo veel helderder. Qua composities wordt er geen wiel opnieuw uitgevonden, maar kloppen ze stuk voor stuk helemaal. The Temple overtuigt op alle punten. Hoewel ik er zelf wat laat mee ben, mag Of Solitude Triumphant wat mij betreft alsnog gelden als een van de betere pure doom-albums van 2022!