Thron - Pilgrim

• BandThron [DE]
• TitelPilgrim
• Release datum19-02-2021
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Black metal

Tracklist

01. The Prophet
02. To Dust
03. Nothingness
04. Hosanna In The Highest
05. Epitome
06. The Reverence
07. The Valley Of The Blind
08. Den Of Iniquity
09. Gaia
10. Into Disarray

Ik maakte eind 2018 kennis met de Duitse black metalband Thron middels hun album Abysmal - je weet wel, met die k*t-hoes ;-) Inmiddels heeft de band de opvolger paraat: Pilgrim. Aangezien ik Abysmal best kon waarderen heb ik de nieuweling ook maar eens aan wat luisterbeurten onderworpen.

Bij black metal moet je in het geval van Thron niet denken aan de rammelende, obscure versie, maar een modernere variant, waarin ook invloeden van death metal te horen zijn. Gestroomlijnde, goed doordacht composities, retestrak, een hoofdrol voor de gitaren, in aangenaam wisselende tempo's. Er zijn zelfs de nodige passages die blijven hangen, gebracht in melodieus galopperende ritmes. Zoals direct in de sterke en pakkende opener The Prophet. Dat zal menig black metal-liefhebber ervaren als een gruwel, maar mij klinkt het als muziek in de oren - letterlijk en figuurlijk dus. De atmosfeer is (uiteraard) heerlijk duister, hetgeen ik op de voorganger ook al als groot pluspunt ervoer.

Ik herhaal mezelf wanneer ik een alinea uit mijn vorige bespreking te voorschijn haal, maar dit is ook voor Pilgrim de spijker op de kop: Thron heeft het spelen met intro's en ingetogen stukken (en hier op Pilgrim ook een intermezzo in de vorm van Epitome) in de vingers, zodat een levendig album ontstaat dat in ruime mate voorziet in afwisseling. De uitstekende samensmelting van power en boosheid enerzijds, en melodie en toegankelijkheid anderzijds wordt hier tot kunst verheven, al is Thron daarin natuurlijk niet uniek. Zelf rekenen de heren Dissection en Necrophobic tot voorname invloeden; wie ben ik om dat tegen te spreken?

Grappig genoeg kom ik tot de conclusie dat Pilgrim een heel goed black metal-album zou kunnen zijn voor niet specifieke black metal-fans. Persoonlijke favorieten zijn er in de vorm de al genoemde opener, het heerlijk uitgesponnen en atmosferische The Reverence, en de al even fraaie afsluiter Into Disarray. Het is lastig om bij die laatste niet mee te gaan zingen met 'can you feel it, can you see it in my eyes', want dit is echt enorm catchy. En dat stoort me geenszins, want het past gewoon. Het tekent wel heel duidelijk wat Thron voor ogen heeft met hun aanpak. En daar is wat mij betreft helemaal niks mis mee!