Turia - Degen van Licht

• BandTuria [NL]
• TitelDegen van Licht
• Release datum14-02-2020
• LabelEisenwald [DE], Haeresis Noviomagi [NL]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Black metal

Tracklist

01. I
02. Merode
03. Met Sterven Beboet
04. Degen van Licht
05. Storm
06. II
07. Ossifrage

Turia wist mij vier jaar geleden aangenaam te verrassen met hun debuutalbum Dor. Daarna ben ik de band een beetje uit het oog en oor verloren, zodoende heb ik opvolger Dede Kondre (2017) als ook enkele splitbijdrages gemist. Vooral Aan Den Golven Der Aarde Geofferd, een achttien minuten durend epos van de split met Fluisteraars, vind ik met terugwerkende kracht een fantastisch nummer. Ik pak de draad echter graag weer op met album nummer drie Degen Van Licht, om te horen hoe het qua samenstelling ongewijzigde trio er ruim vier jaar na het debuut voor staat.

De black metal van Turia is van de ijskoude, oudschoolse soort. In weerwil van de albumtitel is de muziek verre van licht of warm, eerder kil en beklemmend. Qua stijl is Turia herkenbaar: hun muziek is vooral zeer herhalend en monotoon, waardoor er een wat psychedelische, hypnotiserende werking van uit gaat. Blastende drums en ziedende riffs gaan vergezeld van het onverstaanbare maar zeer gedreven geschreeuw van vocaliste T. Dat de teksten in het Nederlands zijn valt daardoor nauwelijks op, zelfs met de woorden er bij versta ik er geen reet van. Dat doet er eigenlijk ook niet toe, de vocale toevoegingen zijn er enkel voor de atmosfeer, en in dat opzicht werkt het zeker.

Het nadeel van de black metal van Turia vind ik dat er in de nummers onderling eigenlijk wat te weinig variatie te horen is; de stijlvastheid werkt dan een beetje tegen de band als het ware. Weliswaar duiken met regelmaat slepende of ingetogen passages en zelfs (bijna-) akoestisch gitaargetokkel op, maar ook die vind ik dan toch weer op elkaar lijken dan wel voorspelbaar. Zelfs de toevoeging van een blaasinstrument in titelnummer Degen Van Licht verrast me niet; al heeft Turia dan de pech dat ik tijdens de eerste luisterbeurt van hun album de nieuwe Fluisteraars al gehoord had.

Het grootste pluspunt hier vind ik de sfeer. Vooral wanneer het gaspedaal wordt losgelaten ontstaan er fraaie plaatjes in de slepende passages. De getormenteerde stemgeluiden van T komen op die momenten ook het best tot hun recht, in mijn beleving. Ook vormt de dynamiek die ontstaat tijdens de overgangen een welkome afwisseling van de monotonie. Wanneer in de diverse nummers de leadgitaar de overhand neemt met rustige melodielijnen over de constante stroom aan riffs en drumroffels, vind ik Turia op z'n best. Zo zijn er in bijna elke track wel aangename stukken te horen vind ik, zodat mijn overheersende gevoel toch een positieve blijft. Vooral de lange afsluiter Ossifrage (twaalf en halve minuut) raakt qua sfeer nog het meest aan wanhoop en intens verdriet, hetgeen mij enorm aanspreekt.

Vergelijken is misschien niet helemaal terecht, maar in mijn beleving heeft Turia niet de aantrekkingskracht die bands als bijvoorbeeld Asgrauw, Fluisteraars wel op mij hebben. Let wel, ik vind Degen Van Licht een prima atmosferisch black metalalbum waar ik ook goed naar kan luisteren. Maar ik vind anderen net wat prettiger in het gehoor liggen, en qua atmosfeer ook iets meer aansprekend. Ik blijf Turia dan ook zeker volgen!