Vincent Crowley - Anthology Of Horror

• BandVincent Crowley [US]
• TitelAnthology Of Horror
• Release datum23-02-2024
• LabelHammerheart Records BV [NL]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Intro VI VI VI
02. Amityville’s Horror
03. That Which Lurks Below the Sea
04. Under the Hanging Tree
05. Nowhere to Hyde
06. Blood Moon Lycanthropy
07. Gods of Crimson Cullings
08. Coupe De Poudre
09. Madame Laveau (Voodoo Queen)
10. Killer [King Diamond cover] [bonus]

Zanger (en bassist en gitarist) Vincent Crowley was jarenlang trouw aan de Amerikaanse zwartgeblakerde death metalband Acheron. Toen dat dienstverband ten einde kwam richtte Vincent onder eigen naam een nieuwe band op, en nam gitarist Art Taylor met zich mee. In 2021 verscheen het debuut Beyond Acheron, een album dat qua titel niets aan duidelijkheid te wensen overlaat. Dat album had ik nog gemist, maar begin dit jaar werd mijn aandacht getrokken door diverse video's van Vincent Crowley, en zo kwam ik langzaam in aanraking met album nummer twee: Anthology Of Horror.

Qua muzikale insteek mag je Acheron direct weer vergeten. De muziek van Vincent Crowley is namelijk een stuk klassieker van aard, en zet vooral meer in op epiek en atmosfeer. Het is de aloude, door mij bewierookte mix van doom en traditionele heavy metal die hier de boventoon voert. Dat die sfeer zich in de horror-hoek bevindt wordt al snel duidelijk. Intro VI VI VI is het duistere kippenvel-opwekkende begin van het verhaal, dat met Amityville’s Horror muzikaal wordt uitgebouwd. Aan huiveringwekkende effecten geen gebrek, hopelijk houdt de muziek gedurende het album daarmee gelijke tred.

Los van de raspend-schorre zangstem van Vincent, ervaar ik hier raakvlakken met King Diamond / Mercyful Fate en Candlemass. Niet per se consequent qua muzikale insteek, maar absoluut qua sfeerzetting. Wat daarbij helpt is dat de zanglijnen vrijwel synchroon lopen met de muziek - eigenlijk precies zoals het in de traditionele heavy metal ook gedaan werd. Dat maakt de composities makkelijk te volgen, en zelfs uitnodigend om op mee te doen. Ik betrap mezelf bij vlagen wel op een mee-schuddend hoofd bij het beluisteren van het album. Daarnaast zijn de gitaar-melodieën zo klassiek herkenbaar dat je daar wel door gevangen moet worden.

Hoe simpel ook allemaal, ik val voor het horror-element dat hier wordt uitgedragen. Een nummer als Under The Hanging Tree laat heel goed horen wat Vincent Crowley voor ogen heeft. Dat er dan wordt afgesloten met een King Diamond-cover mag dan al helemaal geen verrassing meer zijn. Erg leuk album!