Visionatica - Force of Luna

• BandVisionatica [DE]
• TitelForce of Luna
• Release datum20-05-2016
• LabelDr. Music Records [DE]
• Genre Gothic metal, Symfonische metal

Tracklist

01. Visions (Intro)
02. Swamp of the World
03. Lilith
04. She Wolf
05. Imprinting Lies
06. Certainty of Benevolence
07. The Thorns
08. Totem
09. Never Will Die

Het eindigt op -atica en heeft wat te doen met wolven. Daar komen goeie vibes van! Mensen die ondergetekende een beetje kennen weten wat ik bedoel ;) Dit gezelschap komt uit Duitsland, en is vastbesloten om in het rijtje te komen van namen als Xandria, Nightwish en Within Temptation. Sedert 2013 actief, en hun debuut Force of Luna krijgt al een hoop media aandacht. Tijd om nu zelf mijn oren te strelen met de geluiden van wolven die dansen onder een bloedrode maan – aldus hun slagzin.

Bij het koortje in intro Visions krijg ik het gevoel dat dit prima als soundtrack kon werken voor Skyrim (andere hobby van me). Het daaropvolgende Swamp of the World geeft ook gelijk goede indrukken af, door episch genoeg te zijn om meteen te zeggen dat dit een album van formaat word, maar bescheiden genoeg om te hongeren naar meer. De zang van Amara Avodem doet sterk denken aan die van Sharon den Adel. Licht en vederachtig, maar weet toch rake klappen uit te delen.

Lillith heeft hier en daar wat exotische, haast Keltische eigenaardigheden, maar heeft een typisch ritme van een standaard plaatje. She Wolf is het verkooppuntje van het album, en met recht! Meteen word je meegesleept in een fijne gitaarcadans die verschillende vormen aanneemt. De meest veilige keuze voor leadsingle zou misschien Lillith zijn geweest, maar Visionatica heeft er heel goed aan gedaan om het She Wolf te laten worden. Het is er catchy genoeg voor, maar heeft genoeg agressie en pit om mensen te laten weten dat Visionatica means business! Gooi halverwege een hemels koortje ertegenaan en je hebt mij om! De melodie blijft verrassende wendingen aannemen en het nummer ontpopt zich tot een zalig mini epos met een uitdagend open einde, als een goeie cliffhanger. Dit nummer is een voorbeeld van perfectie!

Imprinting Lies wisselt lekkere agressie af met een melancholisch refrein. Net wanneer je denkt dat dit gewoon een lekker relaxed nummer wordt, komt een orgel om de hoek marcheren dat de inleiding vormt naar een laatste stuk waar de drums helemaal los gaan, en plots weer ruimte maken voor een zacht, tinkelend einde. Kijk, dát noem ik nog eens een fijne plotwending! Certainty of Benevolence is ook weer zo’n fijne die doet denken aan de beste tijden van Within Temptation. Niet te druk, maar toch volgepakt met punten die ook van dit nummer een feest maken. Amara laat haar stem schitteren als een heldere maan in de nacht, gedragen op een meeslepende cadans van prima gitaargeweld.

Ik kan haast geen woorden vinden om The Thorns te beschrijven. Waarlijk een prachtballad! Zoet, vredig, met uitschieters die elk haartje op mijn armen overeind laat staan. Zodra de tweede stem van Michael Liewald (Winterstorm) zich erbij voegt, schieten woorden helemaal tekort. Ik laat de volgende visualisatie van mijn reactie even het werk doen: naar mijn hoofd grijpend, met mijn kin op mijn tenen en een brok in mijn keel.

Totem geeft weer even de gelegenheid om mezelf bij elkaar te rapen, en pakt terug op het succesrecept van voorgaande nummers. Het fantastische stemgeluid van Amara viert hoogtij, en het refrein neemt je mee naar maanverlichte bossen. Het album is veel te snel weer afgelopen met Never Will Die. Hier steekt Amara wel iets te zoetjes af in contrast met het gebeuk wat ernaast plaatsvind. Qua orkestraties word alles uit de kast getrokken en het miniscule stukje acapella voor het laatste refrein lokt nogmaals een kin-op-tenen vallende reactie uit. Het kippenvel op mijn armen jubelt bij het horen van die laatste noot die Amara eruit twinkelt, en mijn vingers vliegen naar de replay knop!

Nieuwkomer zeg je? Wat ik net hoorde was werk dat menig ervaren band doet verbleken! Elk nummer raakt je, en zit boordevol wendingen die alles nog een niveau hoger tillen. De female fronted metal fans krijgt van mij nu de plicht om Visionatica inderdaad in het rijtje te plaatsen waar ze thuishoren: aan de top van het genre! Bij deze heet ik ze welkom in mijn playlist, en Force of Luna gaat op mijn verlanglijst. En ik voorspel dat menig luisteraar dit voorbeeld volgt. Tenminste: dat hoop ik van harte!