Warknife - Amorphous

• BandWarknife [IT]
• TitelAmorphous
• Release datum18-02-2014
• LabelMemorial Records

Tracklist

01. Shapeless Birth
02. The Infected Enigma
03. A Bleeding Sunset
04. Behold Regression
05. The Veil Fragments
06. Shape Shifting
07. Hateseed
08. Ill Becomes Order
09. Shining Phoenix
10. F.A.I.L.

Warknife is ontstaan in 2005 in de Zuidoostelijke Italiaanse metal underground. Met dank aan de samenwerking tussen Simone Mele (gitaar) en drummer Cesare Zuccaro. Als liefhebbers van extreme metal wilden zij hun eigen geluid proberen te vervaardigen dat hun smaak muziek belichaamt. Oorspronkelijk beïnvloed door de Bay Area thrash kwam daar later ook death metal bij. In die bekende deaththrash stijl verscheen ook de eerste muziek van de band.

Inmiddels zijn we weer een paar jaar verder en is het geluid van Warknife nog verder geëvolueerd. Dat begon met post-hardcore invloeden, nog weer later kwam daar ook nog sludge bij. Begin 2013 nam Warknife hun tweede full-length album op: Amorphous, dat in februari van dit jaar werd uitgebracht nadat de band had getekend bij Memorial Records. Ik ben benieuwd hoe de op papier veelbelovende combinatie van sludge, post-hardcore en death en thrash metal klinkt.

Waarbij mijn verwachting is dat de samensmelting van deze stijlen een aantal spannende nummers zou kunnen opleveren. Maar eerlijk gezegd komt dat niet helemaal uit de verf. Ik zou de muziek ook eerder omschrijven als progressieve death metal met hier en daar wat metal-of deathcore invloeden. In de hardere death metalgerichte fragmenten een beetje in dezelfde stijl van landgenoten als Fleshgod Apocalypse (maar dan zonder de symfonische insteek) en vooral Sadist. Zoals The Infected Enigma bijvoorbeeld laat horen. Dat betekent dat de muziek redelijk technisch in elkaar steekt, soms druk en vol (zoals Ill Becomes Order), maar ook z'n meer uitgesponnen en sfeervolle momenten kent (Shining Phoenix).

De toon wordt al gezet met de sferische opening Act 1. Shapeless Birth, dat later midden in het album nog een vervolg krijgt met Act II. Shape Shifting. Daartussenin vinden we vooral nummers waarin elk van de genoemde stijlen herkenbaar is, maar niet altijd een samensmelting ervan oplevert. Uitzondering is het in deze context zeer melodieuze The Veil Fragments, dat wel de door mij gewenste spanning oplevert vanwege de postrock-aanpak en een interessante opbouw.

Ik vrees dat Warknife met hun aanpak tussen wal en schip belandt. Het album bevat zowel mooie luisterliedjes als opgefokte oprispingen; ik ben er niet van overtuigd dat beide schijnbare uitersten veel gemeenschappelijke liefhebbers zal aanspreken.