Wayward Dawn - All-Consuming Void

• BandWayward Dawn [DK]
• TitelAll-Consuming Void
• Release datum09-09-2022
• LabelEmanzipation Productions [DK]
• PromotorTarget Group [DK]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Disorienting Verminosity
02. Cage Of Resentment
03. Isolation
04. The Crushing Weight
05. Bottomless Pit
06. House Of Mirrors
07. Pull Of The Boulder

Met de twee veelgeprezen albums, Soil Organic Matter (2018) en Haven Of Lies (2020), ongeveer 50 optredens in Denemarken en Duitsland, en vermeldingen in vooraanstaande tijdschriften als Metal Hammer en GAFFA, heeft Wayward Dawn vooral naam gemaakt binnen de Scandinavische en Duitse metal scene - en iets minder daarbuiten - met hun oer-verrotte death metal. All-Consuming Void is hun volgende album, dat drie maanden geleden verscheen.

Disorienting Verminosity opent het album kort maar krachtig. Een woeste geluidseruptie van zo'n vijftig seconden, en het lijkt er meteen op dat de band een lekker lomp vleugje crust aan hun arsenaal heeft toegevoegd. De opener gaat naadloos over naar het verwoestend beukende middentempo van Cage Of Resentment. Dit is al een iets langere (toch ook nog lang geen drie minuten) kneiterharde death metal track die het simpel houdt tussen de tragere dreigstukken en opgefokte mokertempo's. Inderdaad, een beproefd recept, dat de band perfect uitvoert. Opvallend vind ik de ruimte voor de ronkende basgitaar, daar houd ik van.

Voornamelijk in het middentempo ramt de band onvermoeid voort, verpletterend als een stoomwals. De samensmelting van old school groovende Swedeath met de brute Amerikaanse variant (denk aan een mix van Morbid Angel en Cannibal Corpse) zal het bij de klassieke liefhebber zeker goed doen. Dat betekent dat je naast het al genoemde crust-randje ook wel wat doomy death-invloeden voor de kiezen gaat krijgen, ondanks de gemiddeld vrij korte nummers.

Zei ik kort? Dat geldt dan niet voor afsluiter Pull Of The Boulder, dat afklokt op een kloeke twaalf-en-halve minuut. Inderdaad best verrassend ja. Net zo verrassend is misschien wel dat dit monster me geen seconde verveelt. Variatie genoeg, waarbij vooral de zich trager voortbewegende passages lekker intrigerend voorbij kruipen.

Nee, Wayward Dawn vindt geen wiel opnieuw uit, maar zet wel een sterk onderhoudende death metal-plaat neer. No-nonsens, voorzien van een lekkere old school vibe, en een beetje een obscure inslag. Het is de productie die verraadt dat dit een album van nu is, de algehele atmosfeer is echter bovenal kost voor de klassieke liefhebber.