Wolfpack - Loathe

• BandWolfpack [FR]
• TitelLoathe
• Release datum16-03-2018
• LabelBDHW (BeatDownHardwear) [DE]
• PromotorGordeon Music [DE]
• Genre Metalcore

Tracklist

01. Intro / Cursed
02. Oblomov
03. Les Fleurs Du Mal
04. Hover Above Me (Ft. Hangman's Chair)
05. Delusion
06. Vipers Choirs
07. Interlude
08. Pessimist
09. Doomed
10. Loathe

I've walked through this valley during rainy days

I've tried to be someone else but in the end I've failed

De naam Wolfpack zegt me eigenlijk niks, label BDHW zegt me des te meer. Ik vermoed een lekkere agressieve dosis hardcore met metal-invloeden te horen te krijgen. Wolfpack blijkt afkomstig uit Parijs, aldaar in 2012 ontstaan uit de resten van verschillende lokale hardcore- en metalbands. In 2013 verscheen een eerste demo, waarna de band in 2016 debuutalbum None Above / Non Equal uitbracht. Het nieuwe album Loathe is hun tweede.

Het Intro / Cursed belooft alvast veel goeds met z'n eigentijds laag-gestemd klinkende gitaargeluid. Oblomov borduurt hier stevig op voort en trekt zo fel van leer dat ik me afvraag of er - behalve de vocalen - nog wel hardcore te verwachten is binnen het loodzware geluid dat Wolfpack hier neerzet. Het zijn hooguit wat break(down)s die herinneren aan hard- of metalcore, voor de rest is het genieten van pure moderne zware metaal-geluiden.

Luister maar eens naar Fleur Du Mal, een overtuigende track die zo enorm zwaar groovet dat het helemaal in de moderne zware muziek past. Of neem daarna Hover Above Me, waarin de landgenoten van Hangman's Chair een potje meedoen, en de muziek een melodieuze post-rock-vibe en veel gevoel meegeeft. Een fraaie combinatie, die de dynamiek van Wolfpack's muziek alleen maar beter uit de verf doet komen.

Daarna hakt de band 'vrolijk' verder met tracks als Delusion, Pessismist en het loodzware Doomed - wat wil je ook met zo'n titel - om met het afsluitende titelnummer Loathe nog één keer uitermate verrassend (want zeer intiem, met als basis akoestisch gitaarspel) voor de dag te komen. Het past uitstekend bij de sombere sfeer die het album uitstraalt; bekijk daarvoor ook maar eens de indringende teksten van de diverse tracks.

Loathe heeft eigenlijk maar één nadeel: het duurt met z'n 26-en-halve minuut echt veel te kort. Ik heb dan ook direct voorganger None Above / Non Equal eens beluisterd, en kom dan wel tot de conclusie dat er progressie is gemaakt op Loathe. De nummers klinken compacter en meer coherent, al is het loodzware geluid ook op de voorganger al nadrukkelijk aanwezig. Het is hier vooral de enorm donkere sfeer van het album die me zo aanspreekt. Ik ben echt benieuwd hoe lomp Wolfpack op het podium voor de dag komt.