Zaum - Oracles

• BandZaum [CA]
• TitelOracles
• Release datum13-06-2014
• LabelI Hate [SE]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Zealot (12:57)
02. The Red Sea (13:31)
03. Peasant Of Parthia (08:46)
04. Omen (14:07)

Middle Eastern Mantra Doom, zo noemt het Canadese duo (Kyle Alexander McDonald van Shevil en Christopher Lewis van Iron Giant) dat Zaum bemant de eigen muziek. En wie ben ik om daar tegen in te gaan. De band bestaat sinds vorig jaar, en brengt met Oracles 'dus' het debuut uit. Vier lange tracks, goed voor bijna 50 minuten aan muziek.

Bezwerend, hypnotiserend en psychedelisch, en misschien ook nog wel spiritueel zijn de sleutelwoorden, samen met de nadrukkelijke Oosterse invloeden en thematiek. Zulke lange en voornamelijk trage nummers moeten het natuurlijk hebben van een gedegen, spannende opbouw. Die wordt door Zaum dan ook perfect verzorgd, zodat de nummers geen kans krijgen te vervelen. Vanaf het begin van elk nummer begint de muziek langzaam te leven en vorm te krijgen; fraai gedaan.

De basis van de nummers wordt gevormd door loom drumwerk, een laagje bas en bezwerende vocalen, aangevuld met sitar en synthesizer voor de invulling. Evengoed wordt er aan aardig doomy tapijtje neergelegd, waar bovenop de psychedelische patroontjes goed uitkomen. De uitwaaierende, galmende melodieen en sferische zang zorgen voor een redelijk vol geluid, waar ik in eerste instantie een beetje bang was dat het geheel iets te kaal zou klinken. Daar is zeker geen sprake van.

Regelmatig wordt de link gelegd met een act als Om, en daar zit zeker wat in. De drone-achtige aanpak lijkt me redelijk overeenkomstig, net als de dromerige sfeerzetting. De lome muziek nodigt uit tot uitgebreide overpeinzingen, en zuigt je mee in het avontuurlijke verhaal dat door Zaum geschetst wordt.

Vooral Peasant Of Parthia klinkt wat minder organisch dan de overige drie tracks, met op het juiste moment een hoofdrol voor sinistere synths-partijen. Afsluiter Omen lijkt het meest 'diep' te gaan van de vier nummers, en kost ook de meeste moeite om te doorgronden. De aparte vocalen lijken me daar debet aan, zodat Oracles niet de kans krijgt om als de spreekwoordelijke nachtkaars uit te doven. Aanrader voor wie houdt van contemplatieve, uiterst sferische muziek.