The Way of Purity - Biteback

• BandThe Way of Purity [US]
• TitelBiteback
• Release datum26-02-2012
• LabelWormHoleDeath Records [IT]

Tracklist

01. Keep Dreaming (2:49)
02. Eternal Damnation to Renè Descartes (3:46)
03. Reverse the Time (2:37)

Leuk, van die bands die het qua aandacht in eerste instantie moeten hebben van zelf opgeworpen vraagtekens en controverses waarmee zij zich omringen. The Way Of Purity is er zo eentje. Ontstaan in 2009 is dit een (naar verluid) internationaal gezelschap waarvan de bandleden anoniem lijken te willen blijven. Members & location unknown staat ook lekker makkelijk in je bio. De spannendste geruchten: de leden zouden deel uitmaken van het internationale animal liberation front en hun oorspronkelijke zangeres xDeadGirlx zou zich van het leven beroofd hebben, al dan niet omwille van de film die The Way of Purity eraan gewijd heeft (A Passage Through The Purity Of Pain).

Debuutalbum Crosscore liet in 2010 echter al wel horen dat we te maken met een 'serieus' muzikaal gezelschap, en niet van een simpele marketing machine. Binnenkort verschijnt het tweede album Equate, waarvan ik hier het voorproefje voor me heb in de vorm van EP Biteback. Hierop staat een drietal korte heftige tracks die moeten dienen als aperitiefje voor de aanstaande hoofdmaaltijd.

Keep Dreaming opent het bal met een machinegeweer achtig ritme. Hard en lomp, net als de brute strot van de huidige zangeres(!). De muziek houdt een beetje het midden tussen black en moderne death metal (vooral in deze eerste track) met grindcore achtige uitbarstingen. De machinaal strakke ritmes en gebruikte samples trekken de muziek richting industrial. Ook track drie Reverse The Time volgt ditzelfde recept, het zijn beide ook behoorlijk korte nummers (nog geen drie minuten) die indrukwekkend hard knallen, echte uitbarstingen.

Eternal Damnation To Rene Descartes is over het geheel wat langzamer, maar zeker niet minder heavy. Er lijkt daardoor wel wat meer aandacht voor een songstructuur, heel voorzichtig wordt zelfs iets dat lijkt op melodie toegepast. Wat blijft is in elk geval de industrial strakke aanpak, hoewel de heavy gitaarriffs hier ook wat ruimte krijgen. Een overrompelende negen minuten muziek die me toch wel nieuwsgierig maken naar het album. En dat was natuurlijk precies de bedoeling.