Blues Pills - Devil Man

• BandBlues Pills [SE]
• TitelDevil Man
• Release datum18-10-2013
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. Devil Man
02. The River
03. Time Is Now
04. Dig In

Ik ga hier beginnen met even een paar steekwoorden op te gooien: retro rock, occulte thematiek, vintage geluid, zangeres. Degenen die nu onmiddellijk met namen in hun hoofd zitten als The Devil's Blood, Jex Thoth, Seremonia, Sabbath Assembly, en noem er nog maar een zwikkie op, kunnen gerust verder lezen en zitten grotendeels op het goede spoor qua muzikale insteek. De band waar ik het hier over ga hebben heeft echter net een tikje andere invalshoek, grappig genoeg zit dat ook gedeeltelijk in de bandnaam besloten: Blues Pills. En nee, dan gaat het niet over pillen.

Deze band rond zangeres Elin Larsson komt namelijk nadrukkelijk bluesy, en vooruit, ook redelijk soulvol, uit de hoek. Het is een internationaal gezelschap, opererend vanuit Örebro, Zweden. Het kwartet heeft de beste jaren nog voor zich, ze zijn begin-twintigers, en dus ook nog maar kort actief. Het eerste wapenfeit is deze viertrack EP Devil Man, waarbij voor het gemak maar even gelijk onderdak werd gevonden bij Nuclear Blast.

Eerste en titelnummer Devil Man (tevens single en video) maakt meteen duidelijk waar Blues Pills voor staat. De hoofdrol voor de stemkunstenares Larsson lijkt me een terechte, haar krachtige en gevoelvolle (soul noemt men dat dan) zang zet een sterk stempel op deze muziek. De schreeuw aan het begin is veelzeggend, vind ik dan ook. Het is verder een erg krachtig, heavy en sterk swingend nummer, dat me qua muziek vooral aan Led Zeppelin en een beetje aan Deep Purple en Whitesnake doet denken. De power op dit nummer wordt gaandeweg deze EP niet meer geëvenaard.

The River en Time Is Now moeten het nog veel meer hebben van de blues, waarbij de vergelijking met gelijkgestemde nummers van de genoemde bands nog steeds opgaat. Alleen is er dan geen sprake meer van stevige rockmuziek, maar gevoelige, soulvolle bluestracks. waarbij vooral Time Is Now wel een heel vette groove heeft, met werkelijk een verrukkelijk basgeluid.

Dig In klinkt als een meeslepend treurspel, waarbij de soms snikkende zang van Elin Larsson optimaal tot uiting komt. De muzikale invulling gaat bij vlagen eveneens door merg en been, en wordt zeer subtiel neergezet. Het nummer kenmerkt zich verder door een sterke dynamiek, waardoor kippenvel op de armen door de aandachtige luisteraar geen vreemd verschijnsel hoeft te zijn.

Het zou te gemakkelijk zijn om de aantrekkingskracht van deze lekker in het gehoor liggende muziek op het conto van de zangeres te schrijven. Want ook de excellerende gitarist en de bluesgerichte ritmesectie vormen een onmisbaar onderdeel. Kom maar op met dat debuutalbum!