Mordenial - The Plague

• BandMordenial [SE]
• TitelThe Plague
• Release datum31-07-2017
• LabelBlack Lion Records [SE]
• PromotorQabar PR [PK]
• Genre Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. The Plauge
02. Daylight Is Gone
03. Burning Soil
04. Salvation
05. No Empathy
06. Save You All
07. All Has Vanished
08. Follow The Cross
09. Emotions
10. The End

Zweedse death metalbands, wat heb ik er de laatste tijd toch weer veel voorbij zien - en horen - komen. Meestal zijn die met wat bekendere namen er in wel ok, omdat de ervaren muzikanten simpelweg wel weten hoe het allemaal werkt. Toch komt er zo af en toe eens een band bovendrijven die net niet helemaal doet wat je zou verwachten. Mordenial is er zo eentje.

Deze band debuteerde in 2015 met Where the Angels Fall op het Nederlandse Vic Records. Hierop liet Mordenial zo'n beetje alles horen behalve hetgeen ik het meest verwachtte: old school death metal. Wel een uiteindelijk melodieuze mix van death en thrash metal, met daarin ook wel klassieke heavy metal-invloeden. Inmiddels is opvolger The Plague al een poosje uit, die moet ik ook maar eens gaan beluisteren.

Het album gaat van start met het titelnummer. In eerste instantie hoor ik wel dat typisch zagende old school death-geluid, maar dat blijkt een typisch geval van op het verkeerde been gezet worden. Want de band waar ik nog het meest aan moet denken in het vervolg is Dark Tranquility, zodat de muziek direct in de melodeath-hoek gedrukt wordt. Gaandeweg niet alleen dit nummer, maar het gehele album, zal me blijken dat de twee genoemde precies de twee stijlen zijn waartussen Mordenial handig heen en weer schuifelt.

Op zich is de oorspronkelijke vorm van melodeath ook al aardig old school, dus linksom of rechtsom voegt dit Zweedse drietal weinig toe aan wat er al bestaat. De mengvorm die gehanteerd wordt vind ik dan wel weer interessant, omdat er dus ook nog eens andere, nog oudere metal-invloeden aan de vrij eenvoudige muziek worden toegevoegd (Burning Soil).

Sommige nummers duren net wat te lang en kunnen wel een schop onder de kont gebruiken - of peper er in - qua tempo (Daylight Is Gone, Save You All). Dat is misschien wel het voornaamste euvel van deze plaat: het kabbel-gehalte is me net wat te hoog. Drie tot vier nummers achter elkaar in een uitsluitend laag tot middentempo gaan vervelen namelijk, echt. Mordenial weet in dat segment niet te overtuigen, weet simpelweg niet spannend genoeg te componeren. Dat is natuurlijk wat anders als je het over doom metal hebt, maar ja, zo is het hier nou ook weer niet bedoeld.

Na de veelbelovende opener The Plague stort de sfeer dan ook al na een paar tracks helemaal in elkaar. Nummers als All Has Vanished en Follow The Cross hebben verderop wel iets meer hun venijnige momentjes, maar kunnen de plaat niet meer redden wat mij betreft. Het is wachten tot afsluiter The End tot we weer zo'n fel nummer tegenkomen als dat de opener was. Afzonderlijk zijn een aantal tracks prima te behappen, maar als geheel is het voor mij echt te veel van hetzelfde. Jammer.