Blues Pills - Blues Pills

• BandBlues Pills [SE]
• TitelBlues Pills
• Release datum25-07-2014
• LabelNuclear Blast [DE]

Tracklist

01. High Class Woman
02. Ain't No Change
03. Jupiter
04. Black Smoke
05. River
06. No Hope Left For Me
07. Devil Man
08. Astralplane
09. Gypsy
10. Little Sun

Eind vorig jaar was ik behoorlijk te spreken over het lekkermakertje Devil Man van het internationale gezelschap Blues Pills. De soulvolle en bluesy interpretatie van de veelgehypte psychedelische en retro-rock vond ik een welkome afwisseling in die behoorlijk gevulde vijver.

In de aanloop naar het titelloze debuutalbum was er nog een zoethoudertje: de EP Live At Rockpalast met opnamen van 18 oktober 2013 in de Harmonie te Bonn. De band heeft dan ook al uitgebreid getourd zonder nog maar een album uit te hebben. Maar daar is nu dus verandering in gekomen. Overigens mag 'nieuw' wel bijna tussen aanhalingstekens, want van de tien nummers op deze plaat zijn er zes al bekend van de voorgaande EP's Devil Man en Bliss (2012). Wel zijn het dus andere versies van die tracks.

Vergelijkingen zijn er voldoende te maken, en liggen misschien voor de hand. Wanneer ik echter opener High Class Woman laat bezinken zitten er nadrukkelijk twee namen in het hoofd: en dat zijn Fleetwood Mac (de oude, nog met Peter Green) en Santana; de band dus. Die laatste vooral vanwege de enorme drive en de wervelende percussie die er bij vlagen in de nummers zit. Eerstgenoemde uiteraard vanwege het gitaargeluid. Ain't No Change gaat op zeer aangename wijze op de ingeslagen weg verder, wat een lekker swingende muziek.

Zeer pakkend, poppy bijna, en met veel gevoel. En dan heb ik de zang nog niet eens genoemd. Want dat dat een belangrijke troef is voor Blues Pills weten we al sinds Devil Man. Nu ik het daar toch over heb, dat van oorsprong sterke nummer staat in een opgepimpte versie ook weer op dit album. Net even wat vlotter, maar let op: niet noodzakelijkerwijs beter. Het rauwe gevoel dat de eerdere versie zo kenmerkte is hier niet optimaal aanwezig, en is ten koste gegaan van een weliswaar technisch superieure versie, maar met minder 'feel' - en vooral met minder aanwezige Elin.

Dat een vernieuwde versie ook een verbetering kan betekenen laat Black Smoke horen. De meer zorgvuldige aanpak levert in dit geval wel een positieve verandering op. Daar waar de term soul nog wel eens van stal wordt gehaald om het gevoelvolle aspect van de muziek van Blues Pills te duiden is dat op dit nummer zeker van toepassing. Het zijn niet alleen de vocalen die de credits verdienen, maar zeker ook de instrumentalisten, waarbij het gitaarwerk natuurlijk niet te versmaden is.

Ook een opvallend nummer is de Chubby Checker cover Gypsy. Denk daarbij echter niet aan het onlosmakelijk met de man verbonden twist-verhaal. Begin jaren '70 had ook hij z'n psychedelische periode, waarbij de versie van Blues Pills prima aansluit. Zo blijkt de band op hun debuutalbum stiekem toch nog voor verrassingen te kunnen zorgen.

Debuutalbum Blues Pills is een aaneenschakeling geworden van catchy, bluesy, soms funky, maar vooral retro-psychedelische rock. Het is net alsof je er niks aan kunt doen, zo word je gegrepen door deze pakkende klanken. Bij mij werkt het in elk geval helemaal, ik ga plat voor deze band. Maar ik was dan ook al liefhebber van de Fleetwood Mac a la Oh Well, de swingende klanken van Santana, de vocale kracht en gecombineerde bluesy en poppy insteek in de sfeer van Shocking Blue (Mariska Veres!).

Dan moet ik ook nog even ouderwetse giganten als Jimi Hendryx, Free/Bad Company en Cream noemen, en is het palet aan invloeden wel compleet. Inderdaad een aaneenschakeling van beter goed gejat dan slecht bedacht. Maar zo briljant uitgevoerd!