Riven - Cretaceous

• BandRiven [BE]
• TitelCretaceous
• Release datum08-05-2022
• LabelEigen beheer
• PromotorSolid Rock PR [PL]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. 66 Million Years Ago
02. Cretaceous

Riven is een eenmans funeral doom-project opgericht door Tom Mesens in 2017. Hij woont in Antwerpen, België. Tom wilde met trage kerkorgel doordrenkte funeral doom spelen, buiten zijn andere muzikale projecten. Hij is vooral bekend als gitarist van doom/death metalband Svarthart, waarmee hij ook live optreedt. De muziek zelf heeft veel weg van bands als Skepticism, Ahab en Pantheist. Riven treedt niet live op en is altijd een soloproject geweest, echter het is niet uitgesloten dat er ooit een volledige band rond het Riven-project zal kunnen bestaan.

Het project bracht zijn eerste album Hail To The King uit in 2018 en werd zeer goed ontvangen. Riven begon samen te werken met het Spaanse label Sepulchral Silence om het album op alle online streaming-platforms uit te brengen. Riven werd aan het begin van de pandemie tijdelijk ontbonden, maar Tom startte het tijdens de lockdown toch weer op. In dat jaar werden twee nieuwe nummers uitgebracht als afzonderlijke single releases. In 2022 verscheen de nieuwe EP Cretaceous met daarop twee gloednieuwe nummers. Omdat Riven een eenmansproject is en Tom een ​​gezonde doe-het-zelf-visie heeft, wordt alles op de plaat door Tom Mesens zelf gedaan.

De twee lange tracks bevatten langzame, spannende, obscure ambient metal die meandert van rechttoe rechtaan ploeterende doom naar lo-fi synth-raaklijnen, statische atmosferische en fragmentarische momenten, die eerder neigen naar minimalistische elektronica of een soundtrack van een videogame dan naar metal. Primitief, basaal, maar toch doordrenkt met een gevoel van kinderlijke verwondering (vooral het begin van Cretaceous wat mij betreft) in het vervaardigen van deze muziek, een aanpak die weinig respect heeft voor de conventionele regels van toonsoorten, ritmiek, melodie of vormgeving.

Het is bij vlagen lastig om door de brei van geluid de precieze bedoelingen helder te krijgen, waarbij met name het gitaargeluid - toch elementair binnen metal - het moet ontgelden. De basgitaar, toetsen, blazers en andere elementen uit het toetsenbord zijn daarentegen wel duidelijker aanwezig. De zang lijkt nog het meest op een ingehouden fluister-krijs.

Het ene moment word ik gegrepen door de duistere, gelaagde klanken (vooral de stukken in Cretaceous waar het orgel de ruimte krijgt), het volgende verwonder ik me over het geluid van het hamertje-tik pianogeluid als gemaakt door een kind. Ik denk dat ik eerst eens wat eerder werk van Riven moet gaan beluisteren om deze aanpak te begrijpen. Misschien is Cretaceous geen goed instapmoment, al zijn er zeker positieve elementen te horen, vooral qua sfeer. Nou ja, uiteindelijk bevalt het eigenwijze van dit project me ook wel.