Warkings - Morgana

• BandWarkings [AT]
• TitelMorgana
• Release datum11-11-2022
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Heavy / power metal

Tracklist

01. Hellfire
02. To The King
03. Monsters
04. Last Of The English
05. Heart Of Rage
06. Row (Into The Storm)
07. Immortal
08. Shame
09. The Rite
10. Legend Untold
11. Armata Strigoi [Powerwolf cover]
12. Cry Thunder [Dragonforce-cover]

Het concept van Warkings mag inmiddels bekend zijn: vier inmiddels niet meer zo anonieme maar nog altijd gemaskerde oorlogshelden die de eer van de goudeerlijke power metal hoog houden. Na in een fiks tempo twee albums te hebben uitgebracht - Revenge, 2020 en Revolution, 2021 - bleek touren nog altijd een illusie, en zat er dus niets anders op dan maar een nieuw album in elkaar te sleutelen. Aldus ontstond Morgana.

Het gaat daarbij over Morgana Le Fay, de tovenares die de halfzus is van de legende koning Arthur. De rol van Morgana komt voor in de nummers Hellfire, Monsters, Heart Of Rage en Immortal, en wordt gezongen door de Turkse zangeres Secil Sen. Zij heeft voor de betreffende tracks ook de teksten (mee-)geschreven, zodat een meer persoonlijke insteek ontstaat. Dit is bijvoorbeeld goed te horen in Heart Of Rage, dat zowaar Midden-Oosterse elementen laat horen - uit het toetsenbord, dat dan weer wel.

Voor de rest schotelt Warkings nergens verrassingen voor, en smeden hun muzikale staal in de traditie van bands als (vooral) Powerwolf en Sabaton (of eigenlijk een mix daarvan) maar ook Dream Evil, Blind Guardian en HammerFall. Ofwel epische power metal voorzien van een fikse dosis bombast, meebrulbare refreintjes, veel melodie en toegankelijkheid, en voor vrijwel elk nummer de mogelijkheid open latend om uit te voeren voor een volle festivalweide met al dan niet beschonken festivalgangers. Monsters... We are the monsters! of Row, row, row! - ik hoor het al helemaal voor me.

Met Hellfire (en ook To The King en het overwegend opzwepende maar toch afwisselende Last Of The English) begint het album voortvarend, waarbij de hese schreeuw-grunt van gastzangeres Secil een aardige meerwaarde heeft. Dat zit 'm denk ik nog het meest in het onverwachte. Het levert in elk geval een prima dynamiek op in combinatie met de stem van Georg Neuhauser - pardon, The Tribune. Ook de gitaarsolo is hier om van te smullen.

Dat niveau blijft niet het hele album gehandhaafd, omdat op enig moment toch een soort van gewenning optreedt. het is wel veel van hetzelfde. Stiekem leggen de twee bonus-covers de vinger op de zere plek: eigenlijk heeft Warkings maar weinig eigens. Dik pluspunt: de pakkende power metal luistert verdomd lekker weg!