Obszön Geschöpf - Symphony of Decay

• BandObszön Geschöpf [FR]
• TitelSymphony of Decay
• Release datum2010
• LabelTwilight Vertrieb [DE]

Tracklist

1. The Boogeyman 03:53
2. Night Stalker 04:37
3. Carnage in the Streets of L.A. 03:46
4. Zodiac 06:27
5. Secret Graveyard in the Garden 01:26
6. House of Wüstefeld 06:14
7. The Cauldron of the Human Flesh 05:07
8. Overkill 666 04:29
9. 33 Knife Thrust for a Satanic Crime 04:25
10. My Mother Is a Whore 03:21
11. The Devil Inside 04:37
12. How to Become a Killer With a Granny Dress 01:19
13. Bloody Icescream 04:14
14. Symphony of Decay 06:59
15. The Boogeyman (Remix by Skrew) 03:47
16. Carnage in the Streets of L.A. (Remix by Richard Thomas of Mushroomhead / Ventana) 02:43

Obszön Geschöpf is op de eerste plaats het geesteskind van vocalist en multi-instrumentalist Remzi Kelleci, die derhalve ook het schrijven van alle muziek en teksten voor zijn rekening neemt. Het is een band op projectmatige basis met wisselende en uitwisselbare muzikanten, en afkomstig uit Frankrijk. De merkwaardig aandoende naam lijkt een niet helemaal correcte interpretatie uit het Duits: Obszönes Geschöpf betekent obsceen schepsel. De eerste levenstekenen van deze band (laten we het zo toch maar noemen) dateren alweer van 1996. Hoewel daarna pas in 2000 een eerste demo het levenslicht zag levert de band, weliswaar in enige onregelmatigheid, sindsdien de nodige cd's af. Het dit jaar verschenen Symphony of Decay is alweer de vijfde volwaardige cd van dit wat merkwaardige Franse gezelschap, of misschien moet ik toch zeggen dit heerschap. Het project is oorspronkelijk afkomstig uit de industrial/elektronische muziek scene, maar kent tegenwoordig steeds meer invloeden uit de traditionele heavy metal. Dat dit meest recente schijfje is opgenomen bij en gemixt, gemasterd en geproduceerd door Andy Classen draagt daar zeker zijn steentje toe bij. Dat deze gerenommeerde gitarist/producer, naast twee wat meer anonieme muzikanten op gitaar en bas, ook het nodige gitaarwerk voor zijn rekening heeft genomen zal zeker ook helpen.

Met Boogeyman gaat Symphony of Decay voortvarend van start. Een vette gitaarriff staat centraal in dit nummer, samen met strak en opzwepend drumwerk, hier hoor je een metalband aan het werk. Met bijpassende vocalen zou dit een lekker beukende metal track zijn. De zang is daarentegen typisch voor elektronische muziek: agressief, vervormd, soms sprekend en zelfs rappend. Night Stalker gaat daarna in hetzelfde stramien verder, ook hier weer lekker vet gitaarwerk, al hebben in dit nummer de vocalen iets meer de overhand. Na nummer drie Carnage In The Streets of L.A. ben ik wel toe aan wat afwisseling in de zang. Qua tempo zorgt deze track wel voor wat afwisseling, het is wat sneller dan de vorige twee. Ook de samples bieden de broodnodige afwisseling. Ondanks dat ik al had opgemerkt dat er in de line-up voor deze opnamen geen drummer van vlees en bloed vermeld was, weet ik na dit nummer zeker dat we hier te maken hebben met elektronica. Wat ik overigens op dit schijfje niet storend vind.

Aangekomen bij Zodiac treffen we hier het eerste meer industrial georiënteerde nummer aan. Met elektronische beats en samples als basis gaat het hier duidelijk een andere muzikale richting in, zelfs nadat na twee en halve minuut de eerste gitaren invallen. Daarna treffen we met Graveyard In The Garden, en later ook met How to Become a Killer With a Granny Dress, ook de eerste “niet muzikale” tracks aan; deze bestaan uit geluidsfragmenten en samples. Gedurende het vervolg van de cd lijkt Obszön Geschöpf eigenlijk constant op twee gedachten te hinken. Enerzijds zijn er de meer heavy, soms zelfs bijna thrash metal georiënteerde nummers, anderzijds is er de industrial/elektronische kant van de band. Het vreemde is in mijn ogen dat beide gezichten zich zelden echt verenigen binnen een enkel nummer, het lijkt telkens of het een of het ander. Zet bijvoorbeeld maar eens House Of Wustefeld en The Cauldron Of The Human Flesh naast elkaar, en je begrijpt wat ik bedoel. Of vergelijk opener Boogeyman maar eens met Zodiac.

Ik denk dat Obszön Geschöpf er goed aan doet om beide aspecten van hun muziek wat beter met elkaar te laten integreren. Op deze manier lijkt Symphony of Decay maar geen geheel te willen worden. Ik heb de indruk dat hier een act aan het werk is die midden in een muzikale ontwikkeling zit en nog niet helemaal goed weet waar het heen wil. De remixes van twee tracks die aan deze cd toegevoegd zijn wekken de indruk dat de band met beide benen in de elektronische scene staat. Die hebben naar mijn mening dan ook geen enkele toegevoegde waarde. De metalen zijde van deze band spreekt me wel aan, het sterke gitaarwerk en zeker een aantal riffs mogen er best wezen. Een organische drummer zou in de belevingswereld van een metalfan ook zeker nog wat kunnen toevoegen, al vind ik op deze cd de elektronische percussie niet storend. Maar mijn voornaamste bezwaar gelden de vocalen: die vind ik veel te eentonig. Meer variatie daarin zou zeker een verbetering betekenen. Ik ben me er van bewust dat ik deze release beluister en beoordeel naar de normen en waarden van een heavy metal liefhebber, het is natuurlijk maar de vraag of Obszön Geschöpf het wel zo bedoeld heeft.