The Last Hangmen - Servants of Justice

• BandThe Last Hangmen [DE]
• TitelServants of Justice
• Release datum12-12-2011
• LabelTwilight Vertrieb [DE]

Tracklist

1. The Gallow March
2. Lupara Bianca
3. The Hypocrite
4. Crash Course Dying
5. Little Ease
6. Hang'em High
7. Knocking Tombstones Down
8. Cloak and Dagger Operation
9. Withdraw the Hangmen!

The Last Hangmen is een nieuwe loot aan de zeer uitgebreide melo death metal boom. Dit vijftal uit Dresden, Duitsland doet het pas samen sinds twee jaar. Vorig jaar werd middels een promo de aandacht gezocht, uiteindelijk resulterend in een deal met Twilight Vertrieb. Het debuutalbum Servants Of Justice werd eerder dit jaar al in eigen beheer uitgebracht, met daarop onder anderen de drie tracks van die promo. Nu ligt dan de (identieke) versie van het label voor me dat ergens rond deze tijd opnieuw gereleased zal gaan worden. Het geluid werd voor deze gelegenheid overigens opgepimpt door Victor Santura, bij mij voornamelijk bekend als gitarist van Tryptikon.

The Last Hangmen beschouwt zichzelf vooral als een echte live act, en heeft het album dan ook zo naturel mogelijk opgenomen, in een poging de live sound zo goed mogelijk te benaderen. Hoewel de band nadrukkelijk geprofileerd wordt als moderne melodische death metal vind ik in de diverse tracks ook nog wel wat andere invloeden. De nummers lopen uiteen van korte puntige melo death tracks met de bekende metalcore/hardcore trekjes, tot aan een tien minuten durend beukend monster (Knocking Tombstones Down).

Geopend (en ook afgesloten) wordt er met een instrumentaal werkstukje, beetje orkestraal filmmuziek achtig. Dat is alvast een sfeervolle, veelbelovende start. Het intro gaat vervolgens naadloos over in Lupara Bianca, het is echt een geheel. Om dan maar meteen met de deur in huis te vallen betreffende de diverse invloeden, het begin van dit nummer doet me behoorlijk denken aan Dimmu Borgir. De snelle drums, het (overvloedig aanwezige) toetsenwerk en de 'evil' zang leiden mij in die richting. Eerder melo black dan death metal als je het mij vraagt. Prettig luistervoer is vooral het melodieuze gitaarwerk.

Het snelle double bass drumwerk wordt niet meer losgelaten, evenals de heerlijke melodieuze gitaarmelodieen. Ook de sfeervolle toetsenpartijen blazen nadrukkelijk hun partijtje mee en hebben zeker een meerwaarde. Des te opmerkelijk dat de band line-up geen toetsenist vermeldt. De in het eerste nummer aanwezige black metal invloeden (b)lijken niet representatief, ik voel me nu eerder de kant ingeduwd van een Children Of Bodom. Waardoor een nummer als The Hypocrite een stuk meer to the point klinkt. Crash Course Dying bouwt daarna weer een stuk bedachtzamer op, uiteindelijk wel met hetzelfde resultaat: lekker beuken!

De meeste tracks blijken dan ook terug te brengen tot niet te lange, stevige metalbeukers met de nodige melodie, vrijwel constant lekker in het gehoor liggend en prima voer tot headbangen. Een uitzondering wordt gevormd door het lange Knocking Tombstones Down, waarin met een diversiteit aan sferen gespeeld wordt. Midtempo passages, sfeerstukjes, speelse baslijntjes, hakkende gitaarritmes en natuurlijk solo's; het komt allemaal voorbij. Het mondt uit in een theatraal einde, dat op zijn beurt weer fraai overloopt in Cloak And Dagger Operation. Wat ik vooral prettig vind aan dit nummer is dat het tempo niet constant hoog gehouden wordt, dat is ter afwisseling ook wel eens prettig.

Hoewel de originaliteitsprijs hier niet mee gewonnen gaat worden vind ik Servants Of Justice een zeer genietbaar schijfje. Een vrijwel constant hoog tempo, technisch vaardig, volop melodieus gitaarwerk, aangename aanvulling door toetsenpartijen en pittige vocalen. Goed verzorgde melodeath, nummers met kop en staart, met spaarzame invloeden uit black en thrash metal. Zeker niet slecht!