Dead Witches / Witchthroat Serpent - Doom Sessions Vol.666

• BandDead Witches [GB], Witchthroat Serpent [FR]
• TitelDoom Sessions Vol.666
• Release datum18-06-2021
• LabelHeavy Psych Sounds [IT]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Dead Witches - D.I.E. (Dragged into Emptiness)
02. Witchthroat Serpent - The Fall of Whitewood
03. Witchthroat Serpent - Cyanide Laced
04. Dead Witches - D.I.E. (Dragged into Emptiness) [radio-edit]

Dead Witches volg ik al vanaf den beginne (debuutalbum Ouija uit 2017) maar bleek me op hun tweede album The Final Exorcism (2019) een stuk beter te bevallen. Ik vond het dus wel weer leuk om ze - opnieuw twee jaar later - tegen te komen, en dan nog wel in het kader van Heavy Psych Sounds' Doom Sessions - waarvan ik er helaas te weinig nog besproken heb. Maar Vol. 666 kon ik natuurlijk niet laten lopen.

Het valt me direct op dat de bezetting van Dead Witches maar niet stabiel wil worden. Op deze derde release is de band toe aan zangeres nummer drie, dat is dan in elk geval zeer consequent. Ook de bassist van dienst is nieuw, daarmee is drummer Mark Greening (ex-Ramesses, ex-11 Paranoias, ex-Electric Wizard) het enig overgebleven originele bandlid. Dat blijkt voor het totaalplaatje nog altijd niet heel veel uit te maken.

Dragged Into Emptiness is het nummer dat de band hier aandraagt, en is een bijna kwartier durend beukend, groovend, fuzzend, en zeer afwisselende monsterlijke track. Stoner en doom gaan uiteraard nog altijd hand in hand, de muziek krijgt daar met dank aan de nieuwe schreeuwerd van dienst ook nog een sludgy laagje bij. Mijn smaak is die zangstijl eerlijk gezegd niet, maar de instrumentalisten compenseren dit helemaal wat mij betreft. Bovendien blijkt gaandeweg het nummer dat de dame ook clean kan zingen, en dat klinkt al een stuk fijner. Vooral de brommende snaren doen het hier heel goed voor mij!

Dan is het tijd voor de twee nummers van Witchthroat Serpent, een Franse band die zich grotendeels in hetzelfde muzikale straatje begeeft, maar die ik nog niet echt kende. Ook hun muziek trekt zich loodzwaar en tergend traag voort, leunend op trage trommelslagen en heerlijk vervormde - tot op het gevaarlijke af denk ik zo - aanslagen op de snaren. De muziek klinkt net wat gestroomlijnder dan die van Dead Witches, is misschien wat toegankelijker, maar ligt nog altijd als een stevige brok op de maag. Het bijna tien minuten durende Cyanide Laced bevalt me net iets minder vergeleken met The Fall Of Whitewood. Het begint is juist wat vetter, maar de hele lange gesproken word sample gedurende de tweede helft van het nummer haalt wat mij betreft de vaart uit het nummer. Muzikaal blijft het geheel echter dik in orde.

Dit is nou echt het interessante aan een serie als deze, waarin twee (in dit geval) bands aan elkaar gekoppeld worden; ook al zitten ze in hetzelfde muzikale vaarwater. Leuk om een band die je al kent na twee jaar weer met iets nieuws te horen, en een goede 'echte' kennismaking met een band die je nog niet zo goed kende. Deze Doom Sessions blijf ik absoluut volgen, sowieso heeft dit label mij heel veel te bieden!