Loading...

Waylander - Ériú's Wheel

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 28-04-2019

Tracklist

01. Betwixt Times
02. As Samhain Comes
03. Shortest Day, Longest Night
04. Imbolc
05. The Vernal Dance
06. Beltine
07. As The Sun Stands Still
08. To Feast At Lughnasadh
09. Autumnal Blaze

De Noord-Ieren van Waylander kwamen in 1993 bij elkaar met de doelstelling om klassieke '80's heavy metal te gaan spelen. Blijkbaar kruipen het bloed en de traditionele volksaard waar het niet gaan kan, zo kreeg het bandgeluid een nadrukkelijke Keltische ondertoon, waarmee we deze band als een van de eerste pagan/viking metal bands kunnen beschouwen. Helaas voor Waylander heeft de band zelf nooit de zoete smaak van het succes mogen proeven, want de band is als het ware ondergesneeuwd geraakt door (de kwaliteit van) veel van de gelijkgestemden die na hen kwamen.

Echt productief heeft de band zich door de jaren heen ook niet getoond. In juli 2012 verscheen het vierde album Kindred Spirits, mijn kennismaking met deze band. Ik was benieuwd of ik in de tussenliggende jaren iets gemist heb, maar dat blijkt niet het geval. Vorige maand kwam Ériú's Wheel uit, het vijfde album sinds het debuut in 1998.

Eerlijk gezegd moet ik al gauw tot de conclusie komen dat Waylander in al die jaren ook niet bijster veel progressie geboekt heeft. Natuurlijk, het geluid is wel met de tijd meegegaan, en technisch kunnen zal ik de band zeker niet ontzeggen, maar op zich is het niet heel bijzonder wat de band te bieden heeft. Zeker niet in de wetenschap hoe overvol het genre tegenwoordig is. Gitaar en vaak slechts één enkele fluit dubbelen elkaar of volgen elkaar, in eenvoudige ritmes. Zet dat maar eens af tegen bands als Eluveitie, Finntroll, Heidevolk of Arkona, die met een heel arsenaal aan genre-vreemd instrumentarium een behoorlijk episch, bombastisch feestgedruis weten neer te zetten.

Daarentegen hangt de folk-metal van Waylander van de clichés aan elkaar. Spaarzame uitzonderingen als Imbolc, Beltine en As The Sun Stands Still - deze tracks bevatten net wat meer dynamiek, epiek en power - kunnen niet voorkomen dat Waylander opnieuw een weinig opzienbarend album heeft afgeleverd. Een voldoende voor het doorzettingsvermogen en het rotsvaste geloof in eigen kunnen, meer zit er wat mij betreft niet in.

Ard Chieftain O'Hagan - Vocals

Saul McMichael - Guitars

Michael Proctor - Bass

Lee McCartney - Drums

Dave Briggs - Folk Instruments

Tor Dennison - Guitars