Loading...

All Else Fails - The Oracle, What Was, Is and Could Have Been

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 06-08-2011

Tracklist

1. Overture
2. This World In Flames
3. Twilight of Mankind
4. Fallen
5. The House At The End of The World
6. Monster Eats The Pilot
7. The Oracle
8. Rebirth
9. Sludge Factory
10. Obsidian Walls
11. This World In Flames (Acoustic)
12. Robots!!! KOLTG

In de overvolle hedendaagse metalcore scene heeft zo'n beetje elke band zijn eigen claim for fame. Ze hebben allemaal iets unieks waarmee ze zich onderscheiden van de grote massa. Het is dan ook een mengelmoes aan stijlen die vaak in de vergaarbak metalcore terechtkomt. Het Canadese All Else Fails is zo'n band die zichzelf met grote woorden probeert op de muzikale landkaart te zetten. Een maand of twee geleden besprak ik hun debuut, dat op een enkele kleine verrassing na toch vooral veel metalcore naar het voorbeeld van de gekende acts te bieden heeft. Dat de uitvoering uitstekend verzorgd is mag ook niet onvermeld blijven. Nu is het tijd voor het tweede album The Oracle - What Was, Is, And Could Have Been (vanaf nu simpelweg The Oracle te noemen), dat op 19 augustus zal gaan verschijnen. Het album biedt een kijkje in het verleden, de toekomst en alternatieve realiteit van de carriere van All Else Fails, aldus wordt de titel verklaard.

Na een fraai filmisch intro gaan we van start met de eerste echte track This World In Flames, dat overigens via gratis download het album al vooruit gesneld was. Tevens blijkt dit een nummer te zijn dat al op de eerste EP van de band stond (2006) en nu opnieuw opgenomen. En dan meteen maar twee keer, later op het album komen we het ook nog eens in een akoestische versie tegen. Het is een vrij melodieuze death/metal/core track met een aangename groove, afwisselend zangwerk en subtiele elektronische toevoegingen. Al met al een behoorlijk toegankelijke track en een logische keuze als eerste single. Een andere “nieuwe” oude track is Fallen, dat eerder verscheen op de live registratie Of Ashes and Accusations (2007, waar This World In Flames trouwens ook al op stond). Ook hier weer als basis een melo death nummer met vooral in de zang de -core invloeden. Vooral veel cleane zang die zorgt voor een catchy sfeertje. Beide tracks blijken dan ook al jaren publieksfavorieten , vandaar dat ze het verdienen om in een nieuw jasje op dit album te verschijnen. Tot zover het verleden van de band (What Was)

Het heden (What Is) beslaat het grootste gedeelte van The Oracle, want de meeste nummers op het album zijn gewoon nieuw. The Twilight Of Mankind en Monsters Eat The Pilot passen qua stijl prima in hetgeen ik eerder beschreef. Wat afwijkender tracks zijn bijvoorbeeld Rebirth, dat behoorlijk ruig voor de dag komt en meer hardcore georienteerd is. Obsidian Walls is een beukend nummer, lekker heavy en met een bijna elektronisch aandoende gitaarriff. Aparte passages zijn de elektro invloeden, het symfo intermezzo en het stukje gesproken tekst. Wat All Else Fails enigszins onderscheidt van veel genregenoten zijn de keyboard geluiden in diverse tracks. Die zorgen behalve voor verrassende tussenstukjes ook voor wat meer melodie, hoe subtiel soms ook aanwezig. Luister bijvoorbeeld ook eens naar het titelnummer, een soundscape achtige track met gesproken tekst. Zoiets verwacht je toch niet op een metalcore album. Minpuntje vind ik dat de cleane zang in een aantal passages verre van zuiver is. Ik begrijp de noodzaak van de vocale afwisseling, maar zorg dan wel dat je vocalen in orde zijn.

Voor het What Could Have Been gedeelte blijft dan nog een drietal nummers over. De akoestische versie van This World In Flames tekent de veelzijdigheid van de band, het nummer blijft ook in deze versie als compositie wel overeind. Ikzelf vindt het echter een iets te langdradige onderbreking op dit album, vooral de zang is bij vlagen wel erg zeurderig. Ook is aan het einde nog iets van een hidden track of zo te horen, beetje vaag. Sludge Factory dan is een Alice In Chains cover. Uiteraard wordt het van oorsprong vuige grunge vehikel een stuk zwaarder uitgevoerd, maar blijft verder redelijk in de buurt van het origineel. Waar Alice In Chains natuurlijk uitblonk in de fraaie dubbele zangpartijen gaat dat bij All Else Fails behoorlijk de mist in. Je moet ook wel van goed huize komen om dergelijke vocale capaciteiten te kunnen benaderen. Zoals al eerder geconstateerd is dat niet het sterkste punt van de band. Het korte Robots! KOLTG is blijkbaar ooit geschreven als soundtrack voor bij een spel, maar uiteindelijk nooit gebruikt. Waarschijnlijk het meest aparte nummer van het album, leuk voor de afwisseling. Al met al heeft All Else Fails met The Oracle zeker geen standaard metalcore album afgeleverd en probeert wel degelijk zijn eigen draai aan de muziek te geven. Of dat voldoende is om op te vallen in de grote metalcore oceaan zal nog moeten blijken.