Arkona - Khram

• BandArkona [RU]
• TitelKhram
• Release datum19-01-2018
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Folk / Pagan / Vikingmetal

Tracklist

01. Mantra (Intro)
02. Shtorm
03. Tseluya zhizn'
04. Rebionok bez imeni
05. Khram
06. V pogonie za beloj ten'yu
07. V ladonyah bogov
08. Volchitsa
09. Mantra (Outro)

Het Russische Arkona (Аркона) volg ik al jaren, zonder dat het nou ooit mijn favoriete band zal gaan worden. Met de Slavisch/Russische folklore als oerdegelijke basis musiceert het vijftal er al jaren lustig op los. Hun van oorsprong black-getinte metal heeft zich in de loop der jaren uitgediept van vrij typerende, barbaarse, primitieve metal tot een goed doordachte en sterk uitgevoerde eigen(zinnige) stijl van folkloristische extreme metal.

Wat direct in het oog springt op het nieuwste album Khram (Храм, tempel) zijn de langste nummers Tseluya Zhizn' en Rebionok Bez Imeni van respectievelijk 17 en 12 minuten. Daar zou je bij de 'oude' Arkona van kunnen gruwelen, maar de band blijkt anno 2018 uitstekend in staat om over de volle lengte van dergelijke composities te boeien.

Met - zoals altijd - een hoofdrol voor frontvrouwe Masha met haar lenige stem (en de teksten nog altijd in het Russisch) is daar naast en achter het instrumentarium zodanig variabel dat er constant van alles te beleven is. De band krijgt daarbij ook nog hulp van diverse gast-muzikanten (tuba, piano, cello) en -vertellers, waardoor de verhalen al met al behoorlijk wat body krijgen. Luister maar eens naar Rebionok Bez Imeni hoe prachtig dat kan uitpakken.

Juist door niet alleen maar de nadruk te leggen op snelheid en agressie, maar daarnaast ook meer op opbouw en langzamere sfeerstukken krijgt de muziek veel meer dreiging. Juist in de sleepstukken krijgt de epiek gestalte, de daarbij horende diepgang tillen de composities van Arkona naar een hoger plan wat mij betreft. Persoonlijk vind ik titelnummer Khram hierin wel een hoogtepuntje.

Eigenlijk doet de band in de basis niet heel veel anders vergeleken met de voorgaande albums. Ze doen het alleen beter, verfijnder en beter doordacht. Ik vind het knap dat Arkona na een bestaan van inmiddels zestien jaar nog altijd groeit, en de moeite doet om zichzelf vooral niet te herhalen. Arkona maakte van oorsprong niet mijn favoriete muziek, maar ik heb respect voor de manier waarop de band blijft evolueren. En de huidige epiek en donkere sfeer spreken me wel degelijk aan.