Hangman's Chair - This Is Not Supposed To Be Positive

• BandHangman's Chair [FR]
• TitelThis Is Not Supposed To Be Positive
• Release datum06-11-2015
• LabelMusic Fear Satan [FR]
• PromotorCreative Eclipse PR [DE]
• Genre Doommetal, Sludgemetal

Tracklist

01. Dripping Low
02. Cut Up Kids
03. Requiem
04. Your Stone
05. Save Yourself
06. Les Enfants Des Monstres Pleurent Leur Desespoir
07. Flashback
08. No One Says Goodbye Like Me
09. Dope Sick Love
10. Rouge Pour Le Sang Blue Pour La Grace

Over het Franse gezelschap Hangman's Chair schreef ik eerder in het kader van hun split met Acid Deathtrip. Ik was er toen niet zo van onder de indruk geloof ik. Ook zag ik de band eens live, tijdens het Slugfest in Dynamo eind 2011. Ik geloof dat ik het toen wel ok vond, maar het is me niet meer precies bijgebleven. Tijd dus voor een update omtrent deze band; die gelegenheid krijg ik middels het album This Is Not Supposed To Be Positive, dat vorig jaar november verscheen.

Hangman's Chair maakt nog altijd een behoorlijk subtiele stoner/doom/sludge mix, die op prettige wijze zwaar op de maag ligt. Een hoofdrol is er voor de stroperige, vaak vervormde riffs, die net als de al even rauwe bas lekker ruig de speakers uit komen zeilen. Daarnaast is ook de zang een traktatie: vol emotie - op het zeurderige af - worden de teksten uitgekermd. Droog, basic trommelwerk maakt het plaatje helemaal af. Al met al is dit geen combinatie die een vrolijk beeld schetst. De albumtitel ligt er dan ook duimdik bovenop.

Dat geldt gelukkig niet voor mijn bespreking, die zou ik namelijk wel degelijk positief willen noemen. Al heb ik op langere termijn wat moeite met de zang, die ik bij vlagen eerder bij een vervelende grunge-band zou verwachten. Gaandeweg het album zal blijken dat die link met grunge/alternatieve rock wel vaker van toepassing is. Zo is het bijna ingetogen getokkel in Requiem en vooral Your Stone verre van doom te noemen. Dit is eerder intiem te noemen dan dat het gedragen of episch als doom te beschouwen is. Dit behoort overigens zeker niet tot mijn favorieten van het album.

Daarvoor ga ik liever richting de wat loggere nummers als Dripping Low, Save Yourself, No One Says Goodbye Like Me en Dope Sick Love (beetje Type O Negative-achtig). Dat betekent dan ook dat This Is Not Supposed To Be Positive mij niet over het geheel kan overtuigen. Vooral de zang blijkt over de gehele lengte van een album een struikelblok, er had net wat meer variatie in gemogen, misschien wat meer power bij vlagen. Evengoed spreekt de bedompte, beklemmende sfeer me wel degelijk aan, en kan ik genieten van de zwaardere elementen van het album. Hangman's Chair is geen topper in mijn platenkast, maar toch wel een goede middenmoter.