Royal Hunt - Live 2016

• BandRoyal Hunt [DK]
• TitelLive 2016
• Release datum12-05-2017
• LabelFrontiers Records [IT]
• Promotor[Pias] [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

CD1:
01. So Right So Wrong / Martial Arts
02. River Of Pain
03. One Minute Left To Live
04. Army Of Slaves
05. Lies
06. Wasted Time
07. Heart On A Platter
08. Flight
CD2:
01. May You Never (Walk Alone)
02. Until The Day
03. Half Past Loneliness
04. Message To God
05. Stranded
06. A Life To Die For / Epilogue
DVD:
01. So Right So Wrong / Martial Arts
02. River Of Pain
03. One Minute Left To Live
04. Army Of Slaves
05. Lies
06. Wasted Time
07. Heart On A Platter
08. Flight
09. May You Never (Walk Alone)
10. Until The Day
11. Half Past Loneliness
12. Message To God
13. Stranded
14. A Life To Die For / Epilogue

Royal Hunt is een Deense heavy rock/metalband. Vanaf de oprichting in Kopenhagen in 1989 is het een doorgangshuis voor musici geweest; centrale leider van de band is toetsenist André Anderson. Per album verschilt de bezetting, al blijft de muzikale insteek grotendeels herkenbaar: makkelijk in het gehoor liggende, klassieke hardrock / heavy metal, met licht progressieve trekjes.

Na vorig jaar al Cargo te hebben uitgebracht, worden de live-prestaties opnieuw voor het voetlicht gebracht middels Live 2016. Duidelijke titel lijkt me. Het Deense vijftal wilde hun vijfentwintigste verjaardag extra luister geven en deed dit aan de hand van een wereldtournee. Dat bracht het gezelschap ook tot in de Izvestiya Hall in Moskou, waar deze live-registratie werd vastgelegd in beeld en geluid. Leuk en aardig, maar dat 25-jarige bestaan is inmiddels dus al wel drie jaar geleden?! Ik begrijp het niet helemaal geloof ik. Maar goed, het gaat om de muziek. O ja, en de beelden in dit geval ook.

De setlist lijkt toegespitst op 'voor elk wat wils', want het is een prima dwarsdoorsnede van hun carrière. De fans laten zich dan ook luidkeels horen, waardoor ik al snel de conclusie trek dat Royal Hunt in meerdere opzichten op safe speelt. De setlist bevat geen verrassingen, en de muziek zelf eigenlijk ook niet. Met toetsenist André Andersen aan het roer krijgen vooral de keyboards veel aandacht, waardoor het geheel mij al gauw te zoetsappig wordt. Natuurlijk zijn de oerdegelijke ritmesectie, het werkelijk prachtige gitaarspel en de sterke vocalen een lust voor het oor; maar echt spannend wordt het voor mij nergens.

Ik vind deze muziek te mainstream, te gepolijst; in elk geval te weinig boeiend naar mijn smaak. Natuurlijk wordt er sterk gemusiceerd, en zit het gros van de nummers uitermate pakkend in elkaar. Maar verdorie, dit is wel metal; en dat mag best wat spannender!