Temple - Design In Creation

• BandTemple [NL]
• TitelDesign In Creation
• Release datum16-03-2018
• LabelOff The Record Label [NL]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. 3rd Degree Possession
02. Saints & Relics
03. Twisted Corridors
04. Trees That Talk
05. The Creation Account
06. All Things Created
07. Animal Suicide
08. Tower Of Defiance
09. Jezebel
10. Shalom Elysium

In mijn bespreking van de Witchcult 71 EP vroeg ik mij - naar aanleiding van de deelnemende muzikanten - in een bijzin af waar toch die nieuwe Temple-promo bleef. Niet wetende dat dat nieuwe album - Design In Creation - bij hetzelfde label was verschenen werd ik dus al gauw op mijn wenken bediend. Het album is weliswaar al weer ruim twee maanden uit, maar de (verlate) aandacht vind ik zeker verdiend.

Voorganger Structures-in-Chaos kon in 2012 rekenen op enthousiaste reacties, maar ja, wie weet dat zes jaar later nog? Bandopperhoofd AJ van Drenth heeft met partner in crime, drummer Eric de Windt, en een reeks gasten opnieuw een album in elkaar gesleuteld dat bol staat van de snelle en agressieve death metal. Zeker niet de doom / death waar hij normaal gesproken mee geassocieerd wordt, dit is echt een andere tak van sport; die hij echter ook prima blijkt te beheersen!

Veel gehoorde vergelijkingen zijn er met Nile en Hate Eternal, daar is inderdaad geen speld tussen te krijgen; dan weet je in elk geval in welke death metal-regionen je Temple kunt plaatsen. Overigens zou ik daar zelf oude Morbid Angel en ook wel iets als de landgenoten van Severe Torture aan toe willen voegen. De old school brute / extreme Amerikaanse school lijkt me als omschrijving wel van toepassing. Veel blasts en tremolo-riffs, en een rauwe, potente grunt vormen de hoofdbestanddelen, slechts sporadisch onderbroken door een pakkend riffje, melodietje of groove (All Things Created, Animal Suicide).

Rustpuntjes zijn er in de vorm van de intermezzo's The Creation Account en Jezebel. Ik vind ze wel prettig, want de death metal van Temple is verder echt van de categorie van dik hout zaagt men planken. Bovendien voegen die stukken ook de broodnodige sfeer (en afwisseling) toe aan het album. En dat is nodig ook, want het vrijwel constant dreinende ge(d)ram neigt zo af en toe naar 'te veel van het zelfde'. Slim gedaan dus.

Dankzij de wisselwerking tussen de constante aanvallen van riffs en blasts en de subtiele 'kleine' momenten van relatieve rust is er genoeg te beleven op Design In Creation. Ik vind het vooral prettig dat de sfeer zo lekker dreigend is, het is ondanks de opgefokte snelheid en brutaliteit een heerlijk donker album, zoals ik dat graag hoor. Maar ja, dat kun je ook wel aan de ervaren krachten over laten die het album hebben volgespeeld. Geen originaliteitsprijs of verrassende muzikale wendingen, maar Temple biedt 'gewoon' opnieuw degelijkheid van eigen bodem!