The New Roses - One More For The Road

• BandThe New Roses [DE]
• TitelOne More For The Road
• Release datum25-08-2017
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Hardrock

Tracklist

01. Quarter To Twelve
02. My Own Worst Enemy
03. Forever Never Comes
04. Dancing On A Razor Blade
05. Consider Me Gone
06. Life Ain't Easy (For A Boy With Long Hair)
07. Every Wild Heart
08. Fight You Leaving Me
09. The Same Moon
10. Piece By Peace Of Mind
11. One More For The Road
12. Do I Look Scared To You ( Bonus Track )
13. The Storm ( Bonus Track )
14. Nitro Nights ( Bonus Track )

The New Roses kende ik al, hun album Dead Man's Voice voorzag ik in februari 2016 van mijn 'deskundige' commentaar. Mijn conclusie was toen deze: geen originele noot of riffje hardrock te bekennen hier; we hebben dit echt letterlijk allemaal al vaker gehoord. Leuk gebracht, met enthousiasme, lekker eigentijdse productie; technisch ook niks op aan te merken. Leuk voor tussendoor op een festivalweide, buiten de uptempo swingende nummers doet het me verder niet zo heel veel.

Tja, zou een opvolger mij van mening kunnen doen veranderen? One More For The Road is uiteraard een goed gekozen albumtitel voor een band die geboren is om op het podium uit te blinken. Maar liefst 14 nummers (inclusief drie bonustracks) lang trakteren de nieuwe rozen de luisteraar op onvervalste, op Amerikaanse leest geschoeide party rock 'n' roll.

En zo lang het tempo er in wordt gehouden is deze muziek voor mij ook prima genietbaar. Openers Quarter To Twelve en My Own Worst Enemy geven het goede voorbeeld en swingen als het spreekwoordelijke stel tieten. Dancing On A Razor Blade doet daar niet voor onder, en is dankzij wat achtergrondzang een oorwurm van je welste. Sowieso zijn de refreintjes natuurlijk zo catchy als maar zijn kan.

Natuurlijk komt ook de onvermijdelijke ballad voorbij, maar Fight You Leaving Me skip ik gewoon. Gelukkig pakt de band de draad daarna weer gewoon op met het swingende The Same Moon, om via het saaie titelnummer One More For The Road uit te komen bij nog eens drie extraatjes. Echt veel meerwaarde hebben die op zich niet, het is gewoon nog meer van hetzelfde.

Ik blijf dus bij dezelfde gedachte als voorheen: lekkere niks-aan-de-hand-muziek, ideaal voor op een feestje of in de auto. Het gitaarwerk spettert met regelmaat, de muziek is voorzien van een sterke zangstem, allemaal dik in orde dus. Vooral veel van het zelfde, met twee ballads ter afwisseling van het feestgedruis, waar ik dan weer niet heel gelukkig van word. Party on!